سوژه سخنرانی محرم صفحه 108

لعن و نفرین

«وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّهً اَسَّسَتْ اَساسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَیکُمْ وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّهً دَفَعَتْکُمْ عَنْ مَقامِکُمْ...»

ماهیت لعن

ماهیت لعن، دور کردن از رحمت خدا است. عن رسول اللَّه صلی الله علیه وآله قال: «اِنّی لَمْ اُبْعَثْ لَعَّاناً وَ اِنَّما بُعِثْتُ رَحْمَهً (1) [1] ؛ به درستی که من لعن کننده (دور کننده از رحمت) مبعوث نشده ام، بلکه من بر رحمت برانگیخته شده ام.»

آثار و پیامدهای لعن بدون دلیل

1. سلب حق شفاعت و شهادت: قال رسول اللَّه صلی الله علیه وآله: «لایکُونُ اللَّعَّانُونَ شُفَعاءً وَلاشُهَداءً یوْمَ الْقِیامَهِ (2) [1] ؛ آنان که بسیار لعن و نفرین می کنند از شفاعت کنندگان و شاهدان روز قیامت نمی شوند.»

2. بازگشت لعن به لعن کننده: قال الباقر علیه السلام: «اِنَّ اللَّعْنَهَ اِذا خَرَجَتْ مِنْ صاحِبِها تَرَدَّدَتْ بَینَهُ وَ بَینَ الَّذی یلْعَنُ فَإِنْ وَجَدَتْ مَساغاً وَ اِلاَّ عادَتْ اِلی صاحِبِها وَ کانَ اَحَقَّ بِها فَاحْذَرُوا اَنْ یلْعَنُوا مُؤْمِناً فَیحِلَّ بِکُمْ (3) [1] ؛ به درستی که لعنت وقتی از لعنت کننده صادر شود بین او و کسی که لعنت شده تردد می کند، پس اگر راهی یافت `که هیچ` و گرنه به سوی صاحب خود (لعنت کننده) باز می گردد، در حالی که خود او سزاوارتر به آن است. پس، از نفرین کردن مؤمن بپرهیزید که بر شما حلال شود (خود سزاوار آن شوید) .»

1- کنز العمال، ح 8176.
2- همان، ح 8179.
3- بحارالانوار، ج 72، ص 208.