سوژه سخنرانی محرم صفحه 79

شب هشتم- گذشت

گذشت در لغت عربی «عفو» است و به معنای خرده نگرفتن و درگذشتن و چشم پوشی از اشتباه دیگری است. گذشت، دارای پیامدهای مثبت فردی و اجتماعی است و سبب می شود ظرفیت و تحمل فرد بالا رفته و در بعد اجتماعی نیز سبب تقویت حل همزیستی سالم و در نهایت، نشاط و بالندگی جامعه می شود.

پاداش گذشت کننده

باید گفت گذشت و چشم پوشی از خطای دیگران در درجه اوّل، صفت پروردگار است. اوست که ستار العیوب است و از خطا می گذرد و این صفت را دوست دارد و می فرماید: «وَ جَزَ ؤُا سَیئَهٍ سَیئَهٌ مِّثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَ أَصْلَحَ فَأَجْرُهُ و عَلَی اللَّهِ إِنَّهُ و لَا یحِبُّ الظَّلِمِینَ»؛ (1) [1] «و جزای بدی، مانند آن بدی است. پس هر کس درگذرد و نیکوکاری کند، پاداش او بر `عهده` خدا است. به راستی که او ستمگران را دوست نمی دارد.»

از اینرو پروردگار متعال، گذشت کنندگان را برترین آفریدگان خود در دنیا و آخرت برمی شمارد: رسول خداصلی الله علیه وآله در این باره می فرماید: «اَلا اَخْبِرُکُمْ بِخَیرِ خَلائِقِ الدُّنْیا وَالْاخِرَهِ؟ الْعَفْوُ عَمَّنْ ظَلَمَکَ وَتَصِلُ مَنْ قَطَعَکَ وَالْاِحْسانُ اِلی مَنْ اَساءَ اِلَیکَ وَاِعْطاءُ مَنْ حَرَمَکَ؛ (2) [1] آیا به شما خبر ندهم به بهترین آفریدگان در دنیا و آخرت؟ آن عفو و گذشت از کسی است که به تو ستم کرده است و پیوستن به کسی است که از تو بریده و قطع رابطه کرده و نیکی کردن به کسی که به تو بدی کرده و بخشش کسی است که تو را محروم کرده است.»