سوژه سخنرانی محرم صفحه 89

شب دهم- دوستی و همنشینی

در لسان عربی دوست به معنای «صدیق یا خلیل»، و همنشین به معنای «قرین» به کار رفته است. اسلام به دوستی به دلیل حساسیت آن در تأثیرگذاری بر افراد، بسیار توجه کرده است؛ چه اینکه دوست انسان، معرف شخصیت، امیال، اندیشه ها و خواسته های اوست؛ زیرا فرد هرگونه تمایل و گرایشی داشته باشد، تلاش می کند آن را در افراد دیگر جستجو کند و به نوعی کمال در آن برسد؛ خواه این ویژگی پسندیده باشد یا ناپسند. این دوستی و همنشینی به اندازه ای مهم است که در روز قیامت برخی به خاطر دوستی با برخی دیگر عذاب می شوند و آرزو می کردند که ای کاش او را به عنوان دوست خود برنمی گزیدند؛ «یوَیلَتَی لَیتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِیلاً»؛ (1) [1] «ای وای! کاش فلانی را دوست `خود` نگرفته بودم!»

دوستی در روایات