- دیباچه 1
- پیش گفتار 3
- 1. خواص: ویژگی ها، وظایف و لغزشگاه ها 5
- اشاره 5
- مقدمه 5
- فصل اول: کلیات 5
- اشاره 5
- الف) تعریف خواص 6
- یک _ بصیرت 8
- اشاره 8
- ب) ویژگی های خواص 8
- دو _ قدرت تحلیل 10
- سه _ قدرت تشخیص حق از باطل 11
- چهار _ استقامت 12
- ج) وظایف خواص 14
- یک _ عمل به علم 14
- دو _ تصمیم گیری به موقع 14
- اشاره 14
- سه _ بیان حقایق در مواقع لازم 15
- چهار _ بی اعتنایی به دنیا 16
- اشاره 17
- د) لغزشگاه های خواص 17
- یک _ رفاه زدگی و دنیا طلبی 17
- دو _ عصبیت 19
- سه _ ناآگاهی و بی بصیرتی 20
- چهار _ قدرت طلبی 21
- اشاره 23
- فصل دوم: دوران خلافت امام علی علیه السلام 23
- الف) جنگ جمل 25
- اشاره 26
- ب) جنگ صفین 26
- اشاره 28
- یک _ عمرو بن عاص 28
- معرفی برخی افراد سرشناس 28
- دو _ ابوموسی اشعری 30
- سه _ عمار بن یاسر 33
- ج) شکل گیری خوارج 36
- فصل سوم: دوران امام حسن علیه السلام 41
- مقدمه 41
- اشاره 41
- الف) صلح امام حسن علیه السلام با معاویه 42
- ب) دوران پس از صلح 45
- اشاره 45
- اشاره 46
- معرفی برخی از افراد سرشناس 46
- یک _ عبیدالله بن عباس 46
- دو _ قیس بن سعد عباده 47
- اشاره 49
- فصل چهارم: دوران امام حسین علیه السلام 49
- مقدمه 49
- مروری اجمالی بر حادثه عاشورا 50
- معرفی برخی افراد سرشناس 53
- اشاره 53
- یک _ شریح قاضی 53
- دو _ عبدالله بن زبیر 55
- سه _ سلیمان بن صرد 58
- اشاره 61
- فصل پنجم: تحلیل و نتیجه گیری 61
- الف) گرایش بزرگان دینی به مال اندوزی و اشرافیت 62
- ب) عصبیت های قبیله ای قریش 66
- ج) قدرت طلبی خواص 70
- نتیجه گیری کلی 71
- کتاب نامه 75
فصل سوم: دوران امام حسن علیه السلام
اشاره
فصل سوم: دوران امام حسن علیه السلام
زیر فصل ها
مقدمه
الف) صلح امام حسن علیه السلام با معاویه
ب) دوران پس از صلح
مقدمه
مقدمه
امام حسن مجتبی علیه السلام در زمان حیات پدر فعالیت های سیاسی مختلفی داشت، از جمله بسیج مردم برای شرکت در جنگ جمل و صفین و شرکت در این دو جنگ. علاوه بر این، ایشان در صفین سخنگوی امام علی علیه السلام در جریان حکمیت بود. وی مشاور سیاسی امام و جانشین ایشان در غیابش بود و در غیاب حضرت، امامت جمعه کوفه را برعهده میگرفت و بسیار اتفاق میافتاد که امام علی علیه السلام امر قضاوت را در یک مسئله به فرزندش واگذار میکرد. علاوه بر اینها، امام حسن علیه السلام ، سرپرست زمینها و اموالی بود که از سوی پیامبر به امیرمؤمنان و فاطمه زهرا علیها السلام به عنوان وقف سپرده شده بود.(1)
بعد از شهادت امام علی علیه السلام در روز 21 رمضان سال چهلم هجری، شیعیان با امام حسن علیه السلام بیعت کردند. وقتی معاویه از ماجرای بیعت مردم با امام آگاه شد، تصمیم گرفت به هر تقدیر مانع خلافت و رهبری امام شود.
1- ابوالفضل هادی منش، آفتاب حسن (رویکردی تحلیلی به زندگانی امام حسن7)، صص56 _ 64.