- دیباچه 1
- چیستی زیبایی 8
- بخش نخست: زیبایی شناسی 8
- انواع زیبایی 15
- زیبایی در آیات و روایات 19
- ضرورت وجود زیبایی در زندگی بشر 30
- نگاهی به پیشینه توجه به عنصر زیبایی و بحث درباره آن 32
- زیبایی جهان هستی و انسان 35
- خداوند، زیبا و سرچشمه زیباییها 41
- بخش دوم: حماسه عاشورا و موضوع زیبایی شناسی 44
- تأملی در سمت و سوی بحث زیبایی شناسی حماسه عاشورا 44
- نقش زیباییها در جاودانگی عاشورا 45
- نهضت عاشورا به مثابه هنر 48
- شناخت زیبایی های عاشورایی به قرینه تقابل 51
- تأملی در جمال «صورت» در واقعه عاشورا 52
- ضروت بحث از زیبایی های حماسه عاشورا 56
- اشاره 59
- الف) خطابه ها 60
- بخش اول: زیبایی های حسّی 60
- ب) شعر 65
- ج) رجز 73
- د) زیبا سخن گفتن، حتی با دشمنان و مخالفان 77
- ه_) دعا و نیایش (از منظر الفاظ و موسیقایی آن) 81
- و) تلاوت قرآن 84
- الف) عشق 87
- اشاره 87
- بخش دوم: زیباییهای معنوی (اخلاقی و رفتاری) 87
- ب) رضا 92
- ج) احسان 97
- د) اخلاص 101
- ه) دانش نسبت به اقدام خود 104
- و) ایجاد تناسب میان رفتار و پیشینه درخشان خانوادگی (آباء و اجدادی) 107
- ز) ادب 108
- ح) ایثار 112
- ط) حلم و بردباری 115
- ی) صبر و شکیبایی 117
- ک) فتوت و جوانمردی 122
- ل) اهتمام به نماز 126
- ن) اهتمام به حق الناس و حقوق مالی دیگران 134
- ص) وفاداری 136
- ع) آزادگی 139
- ض) شهادت 149
- ق) خدادیداری (لقاءالله) 153
- اشاره 158
- اشاره 160
- شعر 160
- الف) شعر حماسی 164
- ب) مدیحه 168
- ج) اشعار عرفانی 169
- د) مرثیه 173
- روضه 180
- سخنرانی و سخنوری 184
- منبر 188
- خوش آوازی در مداحی 189
- خوش آوازی 189
- خوش آوازی در روضه خوانی 196
- موسیقی 197
- اشاره 206
- تعزیه 206
- مؤلفه ها و عناصر تعزیه 213
- سینه زنی 228
- اشاره 234
- گریه 234
- الف) گریه ناشی از علاقه طبیعی انسان به خود و متعلقات خود 235
- ج) گریه ای که از فضیلت طلبی و کمال خواهی ناشی میشود 236
- د) گریه بر مظلوم 236
- نقاشی 240
- پرده خوانی 245
- خوش نویسی و خطاطی 251
- رسانه و جایگاه و رسالت او در میان جامعه اسلامی ما 267
- رسانه و نگاه زیبایی شناسانه به حماسه عاشورا 282
- موضوعات راهبردی: 289
- موضوعات پیشنهادی برای رسانه و برنامه سازان صدا و سیما 289
- راهکارهای برنامه سازی: 290
«یقیناً لذت بردن از زیبایی طبیعت و هنر یکی از معمول ترین و شاخص ترین تجربیات انسانی است. تمدن های ابتدایی، شواهد آشکاری را از درک خود از آثار زیبایی هنری بر جای گذاشته اند... هنرمند، زیبایی های جدید را می آفریند تا همگان از آن لذت برند. دانشمند، از زیبایی های طبیعت که برای انسان هایی که از تجربه معمولی برخوردارند ناشناخته است، پرده بر می دارد. ریاضی دان و منطق دان از هماهنگی و تعادل دنیای نمادهای خود لذت می برند، در حالی که متألِّه، ما را با زیبایی معنوی که فراتر از زیبایی طبیعی است آشنا می سازد... . بزرگانی چون «قدیس توماس» معتقد است که: زیبایی در تمامی فضایل اخلاقی، مخصوصاً در فضیلت خویشتن داری یافت می گردد. خویشتن داری، در معنای عام، عبارت از «میانه روی» و نظارت عقل انسان بر همه اعمال و احساسات اوست... اما خویشتن داری در معنای خاص، عبارت از فضیلتی است که ما به وسیله آن، احساسات خود را نسبت به زیبایی های محسوس کنترل می کنیم. زیبایی در خویشتن داری، به هر دو معنای کلمه یافت می شود. خویشتن داری در معنای عام، یعنی فضیلت اخلاقی، به طور کلی زیباست؛ زیرا به اعتدال و تناسب مقتضی دلالت دارد و این یکی از مشخصه های زیبایی است. خویشتن داری در معنای خاص، زیبایی به خصوصی به زندگی می بخشد؛ زیرا ما را قادر می سازد تا احساسات مشترکمان را با حیوانات کنترل کنیم، یعنی میل به خوردن، آشامیدن و روابط جنسی».(1)
شهید مطهری در این باره می نویسد:
زیبایی، منحصر به زیبایی حسی نیست، بلکه زیبایی معنوی هم
1- [1] . آرمند اِی. مورد، فلسفه زیبایی، ص 35.