- دیباچه 1
- بخش نخست: زیبایی شناسی 8
- چیستی زیبایی 8
- انواع زیبایی 15
- زیبایی در آیات و روایات 19
- ضرورت وجود زیبایی در زندگی بشر 30
- نگاهی به پیشینه توجه به عنصر زیبایی و بحث درباره آن 32
- زیبایی جهان هستی و انسان 35
- خداوند، زیبا و سرچشمه زیباییها 41
- بخش دوم: حماسه عاشورا و موضوع زیبایی شناسی 44
- تأملی در سمت و سوی بحث زیبایی شناسی حماسه عاشورا 44
- نقش زیباییها در جاودانگی عاشورا 45
- نهضت عاشورا به مثابه هنر 48
- شناخت زیبایی های عاشورایی به قرینه تقابل 51
- تأملی در جمال «صورت» در واقعه عاشورا 52
- ضروت بحث از زیبایی های حماسه عاشورا 56
- اشاره 59
- بخش اول: زیبایی های حسّی 60
- الف) خطابه ها 60
- ب) شعر 65
- ج) رجز 73
- د) زیبا سخن گفتن، حتی با دشمنان و مخالفان 77
- ه_) دعا و نیایش (از منظر الفاظ و موسیقایی آن) 81
- و) تلاوت قرآن 84
- الف) عشق 87
- اشاره 87
- بخش دوم: زیباییهای معنوی (اخلاقی و رفتاری) 87
- ب) رضا 92
- ج) احسان 97
- د) اخلاص 101
- ه) دانش نسبت به اقدام خود 104
- و) ایجاد تناسب میان رفتار و پیشینه درخشان خانوادگی (آباء و اجدادی) 107
- ز) ادب 108
- ح) ایثار 112
- ط) حلم و بردباری 115
- ی) صبر و شکیبایی 117
- ک) فتوت و جوانمردی 122
- ل) اهتمام به نماز 126
- ن) اهتمام به حق الناس و حقوق مالی دیگران 134
- ص) وفاداری 136
- ع) آزادگی 139
- ض) شهادت 149
- ق) خدادیداری (لقاءالله) 153
- اشاره 158
- شعر 160
- اشاره 160
- الف) شعر حماسی 164
- ب) مدیحه 168
- ج) اشعار عرفانی 169
- د) مرثیه 173
- روضه 180
- سخنرانی و سخنوری 184
- منبر 188
- خوش آوازی 189
- خوش آوازی در مداحی 189
- خوش آوازی در روضه خوانی 196
- موسیقی 197
- تعزیه 206
- اشاره 206
- مؤلفه ها و عناصر تعزیه 213
- سینه زنی 228
- اشاره 234
- گریه 234
- الف) گریه ناشی از علاقه طبیعی انسان به خود و متعلقات خود 235
- د) گریه بر مظلوم 236
- ج) گریه ای که از فضیلت طلبی و کمال خواهی ناشی میشود 236
- نقاشی 240
- پرده خوانی 245
- خوش نویسی و خطاطی 251
- رسانه و جایگاه و رسالت او در میان جامعه اسلامی ما 267
- رسانه و نگاه زیبایی شناسانه به حماسه عاشورا 282
- موضوعات راهبردی: 289
- موضوعات پیشنهادی برای رسانه و برنامه سازان صدا و سیما 289
- راهکارهای برنامه سازی: 290
شخصیتهای مقدس در عرصه نقاشی رخ نمودند.
با توجه به نسخههای مصور موجود، جلوههایی از نقاشی دینی در دنیای اسلام را تشخیص میدهیم:
الف) نقاشیهایی که با تجسم حال و هوای عالَم قدس، عواطف آدمی را برمیانگیزند؛ خواه چنین حالتی از احساس نقاش سرچشمه گرفته باشد و خواه از احساس تماشاگر؛
ب) نقاشیهای مربوط به پند و اندرزهای رایج در کتاب های اهل تصوف؛
ج) نقاشیهای برانگیزاننده حس خداجویی، تشویق به پیروی از خداوند و تأکید بر بهشت و دوزخ. (1)
«به عقیده روان شناسان، اعمال بشر زاییده کیفیت احساس و فکر و عقیده اوست و معلوم است که یک هنرمندی چون نقاش که نیروی هنر را در راه خدمت به جامعه و دادخواهی طبقات محروم به کار می برد، تا چه حد در مغز و روح جامعه اثر دارد و ازاین روست که هیچ مصلح و رهبری نمی تواند هدف های خود را پیش ببرد مگر از راه غلبه بر احساسات مردم؛ و غلبه بر احساسات مردم _ از جمله _ بستگی دارد به آثار و مظاهر هنری که با ذوق و شکل احساس مردم پیوستگی دارد. تا جایی که می بینیم نقاشان ماهر، در محیط های مناسب، در بیدار کردن اجتماع یا تحریک عواطف انسانی یا ایجاد حس نفرت نسبت به مظالم و جنایات، به وسیله تابلوهای زنده و آموزنده خود خدماتی شگرف می کنند».(2)
1- [1] . همان، صص 584 و 585.
2- [2] . محمدرضا حکیمی، سرود جهش ها، صص 187 و 188.