آفتاب در مصاف: علل و ابعاد حادثه ی عاشورا برگرفته از بیانات حضرت آیت الله العظمی خامنه ای ( مدظله العالی) رهبر معظم انقلاب اسلامی صفحه 71

حتی بعضی از روستاها، در همه ی مجالس و محافل، به وسیله ی گویندگان مذهبی، سخن از مبارزه بود. روضه هم روضه ی مبارزه بود. همه ، روضه ی مدرسه ی فیضیّه را میخواندند. این تدبیر، واقعاً تدبیر الهی بود که به وسیله ی امام در دهه ی عاشورا اعمال شد.

تدبیر حضرت سجّاد علیه السلام پس از حادثه ی عاشورا

حضرت سجّاد علیه السلام حادثه ی عاشورا را با تبلیغات درازمدّت همه جانبه به سطح جهان اسلام کشاند و نگذاشت حادثه ی کربلا در انزوا و در غربت بماند و تمام شود؛ چون میدانید، دستگاه یزید میخواست دستگاه امام حسین علیه السلام را در همان گوشه ی بیابان تمام کند. حسین بن علی علیه السلام را با نزدیکترین یارانش، با وفادارترین فرزندان و خاندانش آنجا کُشتند، بعد هم در شهر کوفه گفتند: اینها خروج کرده بودند؛(1) اینها آدمهای خلافکاری بودند که علیه دستگاه خلافت، علیه حکومت قیام کرده بودند.(2) کسی که علیه حکومت الهی قیام کند، معلوم است حکمش چیست.

خانواده شان را هم به اسارت بردند که نگذارند از اینها نامی و یادی در خاطره ها زنده شود. اما امام سجّاد علیه السلام با تدبیر، با اداره، در بازار کوفه،(3) در مجلس ابن زیاد،(4) در شام(5) و در مدینه(6) به چندین مناسبت، مسئله ی کربلا را زنده کرد. آن قضیّه ای که در گوشه ی یک بیابان غریب واقع شده بود و قاعدتاً کسی از آن خبردار نمیشد، شعله ی برافروخته ای شد که هرچه خلفای بنی امیّه و بعد خلفای بنی عبّاس میکوشیدند

1- . المنتخب، للطریحی، ج 2، ص 464؛ بحارالأنوار، ج 45، ص 114.
2- . تاریخ الطبری، ج 4، ص 350؛ الإرشاد، ج 2، ص 115؛ بحارالأنوار، ج 45، ص 116.
3- . الإحتجاج، ج 2، صص 31-32؛ بحارالأنوار، ج 45، صص 112-113.
4- . تاریخ الطبری، ج 4، ص 350؛ الإرشاد، ج 2، صص 116-117؛ بحارالأنوار، ج45، صص117-118.
5- . أنساب الأشراف، ج 3، ص 220؛ روضه الواعظین، ص 191؛ بحارالأنوار، ج 45، صص 161-162.
6- . مثیر الأحزان، صص 90-91؛ بحارالأنوار، ج 45، صص 148-149.