تجلی قرآن در حماسه عاشورا صفحه 66

استوار بریر دادند، سخنرانی او به صورت گفتگو و مجادله، ادامه یافت.(1)

سخن بریر که به «سیّد القراء» شهره بود، به این دو آیه از سوره احزاب اشاره و تلمیح دارد: «یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ شَاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً٭ وَ دَاعِیاً إِلَی الله بِإِذْنِهِ وَ سِرَاجاً مُنِیراً».(2) این آیات، بیانگر جایگاه و برخی ویژ گیهای پیامبر صلی الله علیه و آله است. قرآن، پیامبر صلی الله علیه و آله را فراخواننده به سوی خدا و چراغ تابناک و پرفروغ هدایت می داند. بریر نیز هوشمندانه با تکیه بر این بیان قرآنی و یادآوری نسبت میان امام حسین علیه السلام و پیامبر صلی الله علیه و آله به روشنگری پرداخت و امیدوار بود که دشمنان، والایی و ارجمندیِ جایگاه و شخصیت امام علیه السلام را دریابند و رفتاری شایسته با ایشان که فرزند پیامبر صلی الله علیه و آله و خود چراغ هدایت است، در پیش گیرند.

د - راه رشد و سرافرازی

امام علیه السلام در پایان نامه به سران بصره، مرقوم فرمودند: هان ای مردم، سخنان خیرخواهانه مرا بشنوید و دیدگاهم را به کار بندید، تا شما را به سرافرازی و نیک بختی رهبری کنم؛ «تسمعوا قولی و تطیعوا أمری ”أهدکم سبیل الرشاد“»(3)

تعبیری که در پایان نامه امام آمده است به آیه ا ی از سوره غافر اشاره دارد. مؤمن آل فرعون به مردم چنین گفت: از من پیروی نمایید که شما را به راه

1- . «فدخل علیه رجل من شیعته یقال له: بریر بن خضیر الهمدانیّ فقال: یا ابن رسول الله، أتأذن لی فأخرج إلیهم، فأکلّمهم. فأذن له فخرج إلیهم، فقال: یا معشر الناس، إنّ الله عزّ و جلّ بعث محمّداً بالحقّ بشیراً و نذیراً و داعیاً إلی الله بإذنه و سراجاً منیراً و هذا ماء الفرات... و قد حیل بینه و بین ابنه، فقالوا: ... فقد أکثرت الکلام فوالله...» نک: محمد بن علی ابن بابویه قمی (شیخ صدوق)، الامالی، ص222؛ عبدالرزاق موسوی مقرّم، مقتل الحسین علیه السلام ، صص232-233.
2- . احزاب/ 45-46: «ای پیامبر، ما تو را [به سِمَت] گواه و بشارتگر و هشداردهنده فرستادیم، و دعوت کننده به سوی خدا، به فرمان او، چراغی تابناک».
3- . محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج5، ص357؛ محمد بن محمد بن نعمان بغدادی عکبری، الارشاد فی معرفی حجج الله علی العباد، ص206؛ موفق بن احمد خوارزمی، المناقب، ص200.