تجلی قرآن در حماسه عاشورا صفحه 78

حضرت می باشد؛ شایستگانی که با شاگردی در محضر معارف بلند قرآن و همراهی بی دریغ با کاروان حسینی به آن همه والایی بار یافتند که امام حسین علیه السلام در وصفشان چنین فرمود: همانا من یارانی باوفاتر و برتر از یارانم نمی شناسم؛ «فَإنِّی لا أعلَمُ أصحاباً أولی وَ لا خَیراً مِن أصحابِی».(1)

این تعبیر، بالاترین مدال افتخار برای آن پاکبازان عرشْ آشیان، و بهترین گواه بر نقش آفرینیِ بی مانندشان در کربلاست.

در رفتار و گفتار آن شاگردان شایسته مکتب حسین علیه السلام ، نمونه هایی از حضور نمادین قرآن گزارش شده است که در این جا بدان پرداخته می شود. در آغاز به حضور نمادین قرآن در سخنان و استدلالهای ایشان اشاره ای می کنیم و در دنبال، به بازخوانیِ گزارشهایی می پردازیم که بیانگر حضور حافظان و قاریان قرآن در کربلاست.

حضور نمادین قرآن در سخنان یاران امام حسین علیه السلام

الف - سخنان بانویی دانا

پس از روز دهم محرمِ سال شصت و یک هجری، حضرت زینب علیها السلام با پایداری و سخنرانیهای عالمانه اش، نقش محوری و بنیادینی را در تبیین و تبلیغ پیام سالار شهیدان بر عهده گرفت. معارف بلند قرآنی، شالوده سخنانِ دخترِ دانا و آگاهِ علی بن ابی طالب علیه السلام را تشکیل می داد.

حضرت زینب علیها السلام که انسی پیوسته با قرآن داشت و تعبیر «عالمی غیر معلّمی» در وصف ایشان است، جمله ای کوتاه و جامع در پاسخ به سخنان جاهلانه و گستاخانه یزید بیان نمود و در آن از انتساب و ارتباط اهل بیت علیهم السلام با قرآن