بازشناسی نهضت عاشورا صفحه 44

باید مواظب بود که به دور شدن از معنویت خواهی نینجامد.

4 ) احیاگری (روحیه ی شهادت خواهی - ارزش های دینی)

دیدگاهی است رسالت مندانه و متعهدانه نسبت به دین، که می گوید امام حسین علیه السلام با هدف احیاگری قیام کرد. این نظریه، انگیزه ی حرکت را غیرت دینی راسخی می داند که شخص مؤمن، در برابر خواری دین خدا و مؤمنان، در خویش، احساس می کند و به خاطر خدا به خشم می آید و در راه احیای معالم فروکشیده ی دین، خود و هر آنچه را در اختیار دارد فدا می کند. هدف او صرفا بازگردانیدن روحیه ی مؤمنانه به اجساد زندگان دنیازده ای است که ارزشی جز مادیت و ثمره ی آن نمی شناسند. امام خمینی قدس سره

می گوید: مکتبی که می رفت با کجروی های تفاله ی جاهلیت و برنامه های حسابشده ی احیای ملی گرایی و عروبت، با شعار «لاخبر جاء و لاوحی نزل»(1) محو و نابود شود و از حکومت عدل اسلامی یک رژیم شاهنشاهی بسازد و اسلام و وحی را به انزوا کشاند، که ناگهان شخصیت عظیمی که از عصاره ی وحی الهی، تغذیه و در خاندان سید رسل، محمد مصطفی و سید اوصیا، علی مرتضی تربیت، و در دامن صدیقه ی طاهره، بزرگ شده بود قیام کرد و با فداکاری بی نظیر و نهضت الهی خود واقعه ی بزرگی را به وجود آورد...(2)

هدف احیاگرانه ی امام حسین علیه السلام که در بیان خودشان بارها گوشزد شده است، گرچه همه ی ارزش های به خاک نشسته و گردگرفته را نشانه می گیرد، لیکن دو فراز مهم را (62)