بازشناسی نهضت عاشورا صفحه 98

هر که او را خوار شمرد، و حق را در هر جا که او است قرار بده. 3 ) رحلت جان گداز پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ، آغاز یک شکست و یک تراژدی بزرگ تاریخی را حکایت می نماید. در حالی که علی بن ابی طالب علیه السلام و بنی هاشم، سرگرم مراسم غسل پیامبر بودند، بعضی سران قوم، بی توجه به آنکه دو ماه پیش پیغمبر چه گفته است، به فکر افتادند که باید تکلیف رئیس امّت را تعیین کنند، گروهی از مردم مکه (مهاجران) و مدینه (انصار) در جایی که به نام سقیفه بنی ساعده معروف بود گرد آمدند، آنان می خواستند هر چه زودتر زمامداری برای مسلمانان انتخاب شود... سرانجام عمر و ابو عبیده جرّاح، ابوبکر را به ریاست پذیرفتند و با او بیعت کردند.(1)

بدین سان، انحرافی بزرگ در روز رحلت پیامبر بزرگوار اسلام صلی الله علیه و آله ، که بعدا میدان دهنده دیگر انحرافات بود صورت گرفت. 4 ) وضعیت حوزه ی اسلامی، پس از خلافت علی بن ابیطالب علیه السلام ، وضعیتی آشفته و غم بار است. معاویه و گروه اموی، برای ایجاد انحراف در تاریخ اسلام و رسیدن به منافع شخصی و حکومت دل خواه خویش، علیه آن حضرت قیام نمودند. منفعت طلبان و سودگرایان و دیگر قدرت طلبان هم به موضع گیری حادی در برابر خلافت مظلومانه ی علی علیه السلام پرداختند و بدین سان وقایعی همچون ماجرای جمل، صفین و در پایان، واقعه ی نهروان روی داد، که تداوم این جریان ها منجر به شهادت آن امام مظلوم شد.(2)

با شهادت امام علی علیه السلام و پس از آن صلح امام حسن مجتبی علیه السلام ، رسما ماجرای خلافت یزید، توسط معاویه مطرح شد. این مسأله رخ نداد، مگر به جهت آن که فضای جامعه ی آن روز آمادگی پذیرش را، چه به دلخواه و چه به جبر، داشت؛ حال آن که چهره ی یزید به عنوان یک چهره ی پلید و زشت در جامعه آن روز کاملاً شناخته شده (120)