- پیشگفتار 1
- مقدمه 3
- اشاره 6
- روزی بس بزرگ! «عاشورا 7
- یک شب و روز عاشورا 7
- صبح و عصر عاشورا - صبح نور و عصر جنون 9
- دو لشکر و فکر شب 11
- نص سخن 26
- اشعۀ دیگران یا پاسخ سخنوران 30
- آخرین سخن اجتماعی 32
- شب جنگجویان و بیداری رقیب 43
- اشاره 45
- سپردن امانات 47
- نص نامه، همین یک سطر است 50
- تأمین ناحیۀ پشت سر 52
- سپیده تاریک و روشن و نماز 59
- نماز بین الطلوعین - اقدامات مقدماتی 61
- دعا، دیده به دشمن، دل با خدا 67
- اشاره 69
- قیام به دفاع 71
- منطق امام برای عموم 72
- نخستین دفاع 72
- جهان مصونیت من 75
- پیشنهاد مختص 79
- اشاره 82
- دفاعیۀ زهیر - سخنوری از امرای عراق 83
- زهیر برگشت 85
- ختم سخن 85
- دول دنیا و مواریث نبوت 86
- استفسار آخرین رأی و دفاع 90
- پیشنهاد و دفاع 91
- اشاره 92
- در کسوت محمد صلی الله علیه و آله 95
- مداخلۀ اوباش 96
- مصونیّت و پیشنهاد آن 97
- بریر و سخنی از آب 98
- اشاره 104
- محاکمه و آزادگان 108
- نامۀ تحمیل بیعت 117
- نامۀ تحمیل تسلیم و پیک مرگ 120
- اشاره 147
- نص خطابه سومین 150
- اشاره 157
- اینک محاکمۀ عمر و دنیا 159
- پیام حسین علیه السلام 161
- اثر خطابه 163
- احضار پسر سعد 169
- متن تاریخ در این باره 173
- نگاه حضرت علیه السلام به پشت سر عمر سعد 174
- نطق سردار جنگ با نفرات خود پیش از حمله 184
- اشاره 186
- اشاره 195
- خودنمایی، بی پروایی 200
- پیروزی دوم 202
- مقدمات خطر 204
- انقلاب خیر بشر 205
- اشاره 216
- حمله ستون چپ به سرداری شمر 224
- پنج تن جنگجوی میان معرکه 228
- اشاره 238
- خطر و نخستین حملۀ عمومی 240
- فدائیان این حمله کیانند؟ و چگونه می جنگند؟ 242
- عده 32 تن از سواران 247
- اشاره 253
- امداد پانصد کماندار 256
- علاوه بر فرماندهان دیگر فرماندهی عمر سعد 261
- امام علیه السلام به فرماندهی خود مواظبت از نفرات خود می کند 262
- نغمۀ شورافزای حماسه 269
- اشاره 270
- کوشش دو تن امیر برای رفع اندوه امام و دفع حمله برای فرصت نماز 271
- نعش حر در صحنۀ نماز، خود مؤذنی است 277
- نماز و خلوت با قهار منتقم 279
- اشاره 279
- بهتر از بیمه کردن اطمینان می دهد 279
- نماز خوف 280
- نماز مطارده 281
- اما کیفیت این نماز 283
- اشاره 301
- اول شهید آل پیغمبر صلی الله علیه و آله 304
باید از لشکر عمر سعد به کلی جدا شوند و به آنها بپیوندند پیوستند و تکمیل شدند، البته پیوستن آنها هم شور دیگری می افزوده، چنان که وضع تهیأ امام علیه السلام و یاران نیز در خاطر تازه پیوستگان تأثیر عمیقی داشته در هر موقع رسیده باشند. حقاً تغییر اسلوب خیمه ها و به هم خوردن وضع سراپرده ها و پردگیان و کندن خندق و کارکردن غلامان در حفر خندق و انباشتن آن به آتش، هر کدام مهیج تر از دیگری بوده.
عقد الفرید بعد از ذکر پیشنهادهای سه گانه، گوید: «سی و دو تن از مردان اهل کوفه با عمر سعد بودند بعد از رد پیشنهادها به پرخاش آمدند و گفتند: پسر پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله سه پیشنهاد بر شما عرضه می کند و شما هیچ یک را قبول نمی کنید، پس متحول شده با حسین شدند و قتال کردند و کشته شدند.»
این نکته مخفی نیست که پیشنهادها پیش از هنگامۀ عاشورا بوده و عبارت عقد الفرید هم اشعاری ندارد که این سی و دو نفر شب عاشورا آمدند. تفصیل همان بود که در این کتاب دیدید، آری سید بن طاوس گوید: «سی تن از مردان لشکر عمر سعد در آن شب بر آنان عبور کردند.»(1)
سپردن امانات
امام علیه السلام نامه هایی را که باید به اشخاص یا توده ها بنویسد هم امشب نوشت و چون در محاصره بودند به امانت سپرده شد که در موقع، خود برسد.
1- (1) اللهوف: 57؛ العوالم: 245؛ بحارالأنوار: 394/44، باب 37.