- اَلاِْهْداءِ 1
- مقدمه 4
- وحدت از دیدگاه قرآن و سنّت 6
- دسته اول آیات منع از تقطع و تحزّب 6
- آیات بسیاری در قرآن مجید مسأله وحدت را بررسی و ریشه یابی کرده است 6
- دسته دوم آیات منع از اختلاف پس از وحدت 8
- دسته سوم آیات منع از تنازع و سست شدن : 15
- دسته پنجم آیات اختلاف احزاب: 28
- وحدت اصولی و حقیقی 29
- نمادهای هشتگانه وحدت اسلامی از دیدگاه قرآن کریم 30
- نمادهای هشتگانه وحدت اسلامی از دیدگاه قرآن کریم 30
- 1 بیان «محور» وحدت 31
- 2 یادآوری «دستاوردهای» وحدت 31
- 3 تأکید بر وحدت «اصل و راه و هدف» 32
- 4 کاشت بذر اخلاق گرایی، «فداکاری و ایثار» 33
- 5 تفویض اهداف والا و «مسؤولیتهای بزرگ» 34
- 6 بیان معیارهای «برتری» 35
- 8 شیوه های مثبت گفت و گو 37
- شرایط و ادبیات گفت و گو برای وحدت از دید قرآن 38
- 1 مقدمات گفت و گو 38
- وحدت از دیدگاه قرآن و سنّت 38
- 2 دو طرف گفت و گو 41
- 4 احترام به عقاید دیگران و پرهیز از دشنام 43
- 3 انتخاب برتر 43
- 5 موضوع گفت و گو 44
- 6 فضا سازی مناسب 46
- 7 شیوه گفت و گو برای تحقق وحدت اسلامی 48
- 8 هدف از گفت و گو 49
- وحدت در نگاه امام علی (ع) (63) 51
- راه وصول به وحدت 52
- دعوت به سوی وحدت 59
- دعوت به سوی اتّحاد 61
- عذاب عظیم در انتظار اختلاف گرایان 66
- بازگشت به قرآن عامل وحدت است 68
- تخریب نمادهای تفرقه 69
- بتخانه ای در چهره مسجد 72
- تنها به قیافه های حق به جانب اعتماد نکنید 75
- تفرقه هم ردیف عذاب های آسمانی 79
- تفرقه نشانه شرک است 81
- وحدت ثمره توحید است 83
- اهمیت حفظ وحدت و پرهیز از تفرقه 86
- زشتی تفرقه و نفاق 88
- رابطه اقتدار ملی با وحدت اسلامی 91
- مذهب عامل وحدت است 93
- تفرقه عامل شکست ملت هاست 96
- نهی از ایجاد تفرقه در جامعه اسلامی 98
- دستور دخول در سلم جمعی 102
- معنای جماعت 110
- پیامدهای اختلاف 111
- اختلاف کیفری الهی است 119
- معنای «پراکندگی امت من رحمت است» 120
- علت تفرقه و جدایی 122
- فهرست مطالب 124
وحدت از دیدگاه سنّت
«قالَ رَسُولُ اللّه ِ صلی الله علیه و آله : یَدُ اللّه ِ عَلَی الْجَماعَهِ، فَإذَا اشْتَذَّ الشّاذُّ مِنْهُمُ اخْتَطَفَهُ الشَّیْطانُ
-129
کَما یَخْتَطِفُ الذِّئْبُ الشّاهَ الشّاذَّهَ مِنَ الْغَنَمِ»
دست خدا بر سر جماعت است ؛ هرگاه فردی از جماعت جدا شود شیطان او را می رباید؛ همچنان که گرگ گوسفند جدا مانده از رمه را .(1)
معنای جماعت
«اَلإِْمامُ عَلیٌّ علیه السلام : وَ قَدْ سُئلَ عَنْ تَفْسیرِ السُّنّهِ وَ الْبِدْعَهِ وَ الْجَماعَهِ وَ الْفُرْقَهِ : اَلسُّنَّهُ وَاللّه ِ سُنّهُ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله ، وَ الْبِدعَهُ ما فارَقَها، وَ الْجَماعَهُ وَ اللّه ِ مُجامَعَهُ أهْلِ الْحَقِّ وَ إنْ قَلُّوا، وَ الْفُرْقَهُ مُجامَعَهُ أهْلِ الْباطِلِ و إنْ کَثُرُوا»
1- کنز العمّال: 1031 .