- اَلاِْهْداءِ 1
- مقدمه 4
- آیات بسیاری در قرآن مجید مسأله وحدت را بررسی و ریشه یابی کرده است 6
- وحدت از دیدگاه قرآن و سنّت 6
- دسته اول آیات منع از تقطع و تحزّب 6
- دسته دوم آیات منع از اختلاف پس از وحدت 8
- دسته سوم آیات منع از تنازع و سست شدن : 15
- دسته پنجم آیات اختلاف احزاب: 28
- وحدت اصولی و حقیقی 29
- نمادهای هشتگانه وحدت اسلامی از دیدگاه قرآن کریم 30
- نمادهای هشتگانه وحدت اسلامی از دیدگاه قرآن کریم 30
- 1 بیان «محور» وحدت 31
- 2 یادآوری «دستاوردهای» وحدت 31
- 3 تأکید بر وحدت «اصل و راه و هدف» 32
- 4 کاشت بذر اخلاق گرایی، «فداکاری و ایثار» 33
- 5 تفویض اهداف والا و «مسؤولیتهای بزرگ» 34
- 6 بیان معیارهای «برتری» 35
- 8 شیوه های مثبت گفت و گو 37
- 1 مقدمات گفت و گو 38
- شرایط و ادبیات گفت و گو برای وحدت از دید قرآن 38
- وحدت از دیدگاه قرآن و سنّت 38
- 2 دو طرف گفت و گو 41
- 4 احترام به عقاید دیگران و پرهیز از دشنام 43
- 3 انتخاب برتر 43
- 5 موضوع گفت و گو 44
- 6 فضا سازی مناسب 46
- 7 شیوه گفت و گو برای تحقق وحدت اسلامی 48
- 8 هدف از گفت و گو 49
- وحدت در نگاه امام علی (ع) (63) 51
- راه وصول به وحدت 52
- دعوت به سوی وحدت 59
- دعوت به سوی اتّحاد 61
- عذاب عظیم در انتظار اختلاف گرایان 66
- بازگشت به قرآن عامل وحدت است 68
- تخریب نمادهای تفرقه 69
- بتخانه ای در چهره مسجد 72
- تنها به قیافه های حق به جانب اعتماد نکنید 75
- تفرقه هم ردیف عذاب های آسمانی 79
- تفرقه نشانه شرک است 81
- وحدت ثمره توحید است 83
- اهمیت حفظ وحدت و پرهیز از تفرقه 86
- زشتی تفرقه و نفاق 88
- رابطه اقتدار ملی با وحدت اسلامی 91
- مذهب عامل وحدت است 93
- تفرقه عامل شکست ملت هاست 96
- نهی از ایجاد تفرقه در جامعه اسلامی 98
- دستور دخول در سلم جمعی 102
- معنای جماعت 110
- پیامدهای اختلاف 111
- اختلاف کیفری الهی است 119
- معنای «پراکندگی امت من رحمت است» 120
- علت تفرقه و جدایی 122
- فهرست مطالب 124
میانشان اختلاف افتد کفتارها بر آنان چیره گردند.(1)
«اَلإْمامُ عَلیٌّ علیه السلام : مَا اخْتَلفَتْ دَعْوَتان إلاّ کانتْ إحْداهُما ضَلالهً»
هیچ گاه دو دعوت برخلاف یکدیگر نشد مگر این که یکی از آن دو (دعوت به) گمراهی بود.(2)
اختلاف کیفری الهی است
(140) وحدت از دیدگاه قرآن و سنّت
«اَلإْمامُ عَلیٌّ علیه السلام : لَمّا قالَ لَه بَعْضُ الْیَهودِ: ما دَفَنْتُم نَبیَّکُم حَتّی اِخْتَلَفْتُم فیهِ! : إنَّما اِخْتَلَفْنا عَنهُ لا فیهِ، وَ لکنَّکُم ما جَفّتْ أرْجُلُکُم مِن الْبَحرِ حَتّی قُلْتُم لنَبیِّکُم: (اِجْعَلْ لَنا إلها کَما لَهُمْ آلِهَهٌ فَقالَ إنَّکُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ»
یک نفر یهودی به علی علیه السلام گفت: هنوز پیامبر خود را دفن نکرده درباره
1- نهج البلاغه: الحکمه 464 و 183.
2- نهج البلاغه: الحکمه 464 و 183.