- اَلاِْهْداءِ 1
- مقدمه 4
- وحدت از دیدگاه قرآن و سنّت 6
- دسته اول آیات منع از تقطع و تحزّب 6
- آیات بسیاری در قرآن مجید مسأله وحدت را بررسی و ریشه یابی کرده است 6
- دسته دوم آیات منع از اختلاف پس از وحدت 8
- دسته سوم آیات منع از تنازع و سست شدن : 15
- دسته پنجم آیات اختلاف احزاب: 28
- وحدت اصولی و حقیقی 29
- نمادهای هشتگانه وحدت اسلامی از دیدگاه قرآن کریم 30
- نمادهای هشتگانه وحدت اسلامی از دیدگاه قرآن کریم 30
- 1 بیان «محور» وحدت 31
- 2 یادآوری «دستاوردهای» وحدت 31
- 3 تأکید بر وحدت «اصل و راه و هدف» 32
- 4 کاشت بذر اخلاق گرایی، «فداکاری و ایثار» 33
- 5 تفویض اهداف والا و «مسؤولیتهای بزرگ» 34
- 6 بیان معیارهای «برتری» 35
- 8 شیوه های مثبت گفت و گو 37
- شرایط و ادبیات گفت و گو برای وحدت از دید قرآن 38
- 1 مقدمات گفت و گو 38
- وحدت از دیدگاه قرآن و سنّت 38
- 2 دو طرف گفت و گو 41
- 3 انتخاب برتر 43
- 4 احترام به عقاید دیگران و پرهیز از دشنام 43
- 5 موضوع گفت و گو 44
- 6 فضا سازی مناسب 46
- 7 شیوه گفت و گو برای تحقق وحدت اسلامی 48
- 8 هدف از گفت و گو 49
- وحدت در نگاه امام علی (ع) (63) 51
- راه وصول به وحدت 52
- دعوت به سوی وحدت 59
- دعوت به سوی اتّحاد 61
- عذاب عظیم در انتظار اختلاف گرایان 66
- بازگشت به قرآن عامل وحدت است 68
- تخریب نمادهای تفرقه 69
- بتخانه ای در چهره مسجد 72
- تنها به قیافه های حق به جانب اعتماد نکنید 75
- تفرقه هم ردیف عذاب های آسمانی 79
- تفرقه نشانه شرک است 81
- وحدت ثمره توحید است 83
- اهمیت حفظ وحدت و پرهیز از تفرقه 86
- زشتی تفرقه و نفاق 88
- رابطه اقتدار ملی با وحدت اسلامی 91
- مذهب عامل وحدت است 93
- تفرقه عامل شکست ملت هاست 96
- نهی از ایجاد تفرقه در جامعه اسلامی 98
- دستور دخول در سلم جمعی 102
- معنای جماعت 110
- پیامدهای اختلاف 111
- اختلاف کیفری الهی است 119
- معنای «پراکندگی امت من رحمت است» 120
- علت تفرقه و جدایی 122
- فهرست مطالب 124
منع از تفرقه پس از کشف حقیقت (35)
هم عمر کنید به آن نمی رسید.
همین دو امر باعث می شود که انسان از حق دست بردارد و درنتیجه اختلاف پیدا می شود .
«وَ لَقَدْ ءَاتَیْنا مُوسَی الْکِتبَ فَاخْتُلِفَ فیهِ وَ لَوْلا کَلِمَهٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّکَ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ وَ اِنَّهُمْ لَفی شَکٍّ مِنْهُ مُریبٍ...» (110 / هود) ما به موسی کتاب دادیم سپس در آن اختلاف کردند و اگر قضای حتمی خداوند نمی بود میان آنان (با عذاب) حکم می شد، و آنان در شکی شبهه ناک به سر می برند، یعنی پس از این که کتاب آمد، آنان در خودِ کتاب اختلاف کردند. «وَ اِنَّ الَّذینَ اخْتَلَفُوا فِی الْکِتابِ لَفی شِقاقٍ بَعیدٍ» (176 / بقره)، آنهایی که در کتاب اختلاف می کنند، آنها در یک شکاف و شقاق و تفرقه، بسیار دور از حق هستند. ملاحظه می کنید در آیات سابق اختلاف در حق
(36) وحدت از دیدگاه قرآن و سنّت
پس از علم به آن مطرح بود، اما در این دو آیه اختلاف در خود کتاب الهی عنوان