- اَلاِْهْداءِ 1
- مقدمه 4
- آیات بسیاری در قرآن مجید مسأله وحدت را بررسی و ریشه یابی کرده است 6
- دسته اول آیات منع از تقطع و تحزّب 6
- وحدت از دیدگاه قرآن و سنّت 6
- دسته دوم آیات منع از اختلاف پس از وحدت 8
- دسته سوم آیات منع از تنازع و سست شدن : 15
- دسته پنجم آیات اختلاف احزاب: 28
- وحدت اصولی و حقیقی 29
- نمادهای هشتگانه وحدت اسلامی از دیدگاه قرآن کریم 30
- نمادهای هشتگانه وحدت اسلامی از دیدگاه قرآن کریم 30
- 1 بیان «محور» وحدت 31
- 2 یادآوری «دستاوردهای» وحدت 31
- 3 تأکید بر وحدت «اصل و راه و هدف» 32
- 4 کاشت بذر اخلاق گرایی، «فداکاری و ایثار» 33
- 5 تفویض اهداف والا و «مسؤولیتهای بزرگ» 34
- 6 بیان معیارهای «برتری» 35
- 8 شیوه های مثبت گفت و گو 37
- 1 مقدمات گفت و گو 38
- شرایط و ادبیات گفت و گو برای وحدت از دید قرآن 38
- وحدت از دیدگاه قرآن و سنّت 38
- 2 دو طرف گفت و گو 41
- 4 احترام به عقاید دیگران و پرهیز از دشنام 43
- 3 انتخاب برتر 43
- 5 موضوع گفت و گو 44
- 6 فضا سازی مناسب 46
- 7 شیوه گفت و گو برای تحقق وحدت اسلامی 48
- 8 هدف از گفت و گو 49
- وحدت در نگاه امام علی (ع) (63) 51
- راه وصول به وحدت 52
- دعوت به سوی وحدت 59
- دعوت به سوی اتّحاد 61
- عذاب عظیم در انتظار اختلاف گرایان 66
- بازگشت به قرآن عامل وحدت است 68
- تخریب نمادهای تفرقه 69
- بتخانه ای در چهره مسجد 72
- تنها به قیافه های حق به جانب اعتماد نکنید 75
- تفرقه هم ردیف عذاب های آسمانی 79
- تفرقه نشانه شرک است 81
- وحدت ثمره توحید است 83
- اهمیت حفظ وحدت و پرهیز از تفرقه 86
- زشتی تفرقه و نفاق 88
- رابطه اقتدار ملی با وحدت اسلامی 91
- مذهب عامل وحدت است 93
- تفرقه عامل شکست ملت هاست 96
- نهی از ایجاد تفرقه در جامعه اسلامی 98
- دستور دخول در سلم جمعی 102
- معنای جماعت 110
- پیامدهای اختلاف 111
- اختلاف کیفری الهی است 119
- معنای «پراکندگی امت من رحمت است» 120
- علت تفرقه و جدایی 122
- فهرست مطالب 124
دین و آیین محکم و استوار ، ولی اکثر مردم نمی دانند .
(98) وحدت از دیدگاه قرآن و سنّت
مُنیبینَ اِلَیْهِ وَ اتَّقُوهُ وَ اَقیمُوا الصَّلوهَ وَ لا تَکُونُوا مِنَ الْمُشْرِکینَ
این باید در حالی باشد که شما بازگشت به سوی او کنید و از او بپرهیزید و نماز را برپا دارید و از مشرکان نباشید .
مِنَ الَّذینَ فَرَّقُوا دینَهُمْ وَ کانُوا شِیَعا کُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ
از کسانی که دین خود را پراکنده ساختند و به دسته ها و گروه ها تقسیم شدند و ( عجیب این که ) هر گروهی به آن چه نزد آن ها است ، ( دلبسته و ) خوشحالند. (30 تا 31 / روم)
«یکی از نشانه های شرک ، پراکندگی و تفرقه است ، چراکه معبودهای مختلف منشأ روش های متفاوت و سرچشمه جدایی ها و پراکندگی ها است» ، به خصوص این که شرک همواره توأم با هوای نفس و تعصب و کبر و خودخواهی و