سوژه های سخن 9 : اسلام حسینی - اسلام یزیدی صفحه 19

بپردازیم و ببینیم آیا در زمان ما نیز از این نوع نگاه های متفاوت و گاهی متضاد به دین اسلام وجود دارد یا نه؟ و خواهیم گفت که در این موارد چه باید انجام دهیم.

فرمول دین داری یزیدی

اشاره

دین داری یزدیی دارای مشخصه هایی است که در برخی موارد با دین داری حسینی مشترک است. اما در مواردی اساسی با دین داری حسینی تفاوت دارد. در اینجا اجمالا به سه شاخصه از فرمول دین داری یزیدی اشاره می شود:

الف) آباد کردن دنیا با دین

برخی با دین دنیایشان را آباد می کنند.

گروهی از اصحاب موسی بن جعفر علیه السلام پس از درگذشت امام به امامت و وصایت امام رضا علیه السلام ایمان نیاوردند و گفتند: حضرت موسی بن جعفر علیه السلام زنده است و روزی ظهور خواهد کرد.

این گروه چون در امامت حضرت موسی بن جعفر علیه السلام توقف کردند به واقفه معروف اند. مهم ترین دلیل به وجود آمدن این فرقه وجود اموال فراوان امام موسی بن جعفر علیه السلام در نزد وکیلان ایشان بود. چون حضرت مدت زیادی را در زندان بود و نمی توانست اموالی را که برای ایشان می رسید، در موارد مناسب به مصرف برساند، مبالغ زیادی نزد و کالای ایشان به امانت مانده بود. به عنوان مثال، هفتاد هزار دینار نزد زیاد بن مروان قندی، سی هزار دینار نزد علی بن ابی حمزه بطائنی و سی هزار دینار و پنج کنیز نزد عثمان بن عیسی مانده بود. اگر این افراد به امامت حضرت رضا علیه السلام اعتراف می کردند، باید همه این اموال را به ایشان می دادند. به همین دلیل در آنها طمع کردند و با سرباززدن از امامت ایشان، اموال را تصاحب کردند و به مصارف شخصی رساندند.(1)

ب) بازیچه قراردادن دین

بعضی با دین، بازی می کنند، مانند:

• عبد الله بن ربیعه حمیری گوید: من در دمشق پیش یزید بن معاویه بودم که زحر بن قیس بر یزید وارد شده، یزید گفت: وای بر تو چه خبر؟ و چه همراه آورده ای؟ زحر