سوژه های سخن 9 : اسلام حسینی - اسلام یزیدی صفحه 90

وَ یَرْحَمُ اَلْکَبِیرُ اَلصَّغِیرَ (1)

گدر زمان ظهور) رأفت و ترحم را در دل آنها جای دهم، به گونه ای که مواسات و برادری میان آنها برقرار گردد، و آنچه دارند علی السویه میان خود قسمت کنند، فقرا بی نیاز می شوند و کسی بر دیگری برتری ندارد.

- رواج معروف و ریشه کنی منکر

قال الصادق علیه السلام فی وصف زمان الظهور : و یذهب الزنا و شرب الخمر و یذهب الربا و یقبل الناس علی

العبادات و تؤدی الامانات و تهلک الاشرار و تبقی الأخیار؟(2)

امام صادق علیه السلام در وصف زمان ظهور فرمودند: زنا، شرب خمر و ربا می رود و مردم به عبادت روی می آورند؛ امانت ها ادا می شود و اشرار هلاک شده و خوب ها می مانند.»

وضع موجود

اشاره

در این قسمت می خواهیم به بررسی وضع موجود مسلمانان در سال 60 هجری قمری بپردازیم تا بهتر بدانیم امام حسین علیه السلام با چه جامعه ای روبرو بودند:

الف) بدعهدی

به امام حسین علیه السلام نامه نوشتند ولی بر عهد خود باقی نماندند. حضرت در برابر لشگر حر بن یزید ریاحی به بدعهدی کوفیان تصریح می کنند و می فرمایند:

أَیُّهَا اَلنَّاسُ إِنِّی لَمْ آتِکُمْ حَتَّی أَتَتْنِی کُتُبُکُمْ وَ قَدِمَتْ عَلَیَّ رُسُلُکُمْ أَنِ اِقْدَمُ عَلَیْنَا فَإِنَّهُ لَیْسَ لَنَا إِمَامٌ لَعَلَّ اَللَّهَ أَنْ یَجْمَعَنَا وَ إِیَّاکُمْ عَلَی اَلْهُدَی وَ اَلْحَقِّ فَإِنْ کُنْتُمْ عَلَی ذَلِکَ فَقَدْ جِئْتُکُمْ فَأَعْطُونِی مَا أَطْمَئِنُّ إِلَیْهِ مِنْ عُهُودِکُمْ وَ مَوَاثِیقِکُمْ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ کُنْتُمْ لِمَقْدَمِی کَارِهِینَ اِنْصَرَفْتُ عَنْکُمْ إِلَی اَلْمَکَانِ اَلَّذِی جِئْتُ منْهُ إِلَیْکُمْ فَسَکَتُوا عَنْهُ وَ لَمْ یَتَکَلَّمُوا کَلِمَهً (3)

ای مردم، من بدون سبب به جانب کوفه نیامدم و علت اصلی توجه من نامه های پی در پی و رسولان شما بود که یکی بعد از دیگری مرا به آمدن به این سو تحریص می نمودند و اظهار می داشتند ما پیشوایی نداریم شما به جانب ما توجه فرمایید امید است خدا به برکت شما ما را به راه حق و هدایت دلالت فرماید. اینک هرگاه شما به همان رأی و پیمانی که در نامه های خود اظهار داشته اید باقی هستید عهد و میثاق استوار سازید تا موجبات اطمینان من فراهم شود و با کمال آسودگی به هدف خود متوجه شوم و اگر حاضر نیستید به عهد خود وفا کنید و از آمدن من کراهت دارید به محل خود بر می گردم. پس از این بیان

1- بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج 52، ص 385.
2- منتخب الاثر، ص 474
3- الإرشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج 2، ص 79.