روزه عاشورا سنتی نبوی یا بدعتی اموی صفحه 111

4- مرحوم سیّد شهاب الدین مرعشی نجفی می‌نویسد: روزه گرفتن در روز عاشورا، مکروه می‌باشد. (67)

آراء فقهاء اهل سنّت:

نیازی نیست که ما در کلمات فقهاء اهل سنت، استقراء و تتبع کرده و به طور مفصّل به نقل آن بپردازیم، چون آنچه که نزد آنان مسلم و مؤکد هست، نظریّه استحباب روزه عاشورا می‌باشد که به رغم ثبوت کراهت نزد بعضی از صحابه مثل ابن مسعود و ابن عمر، بر استحباب روزه عاشورا، اجماع نمودند. علاوه بر آن این نظریّه با روایتی که از رسول اعظم- صلّی اللّه علیه و آله و سلّم، نقل می‌کنند، منافات دارد. آنان درباره پیامبر نقل می‌کنند که حضرت در ماه شعبان و نه ماه محرم، زیاد روزه می‌گرفتند که با ادعای آنها در مورد فضل روزه ماه محرّم و عاشورا، در تهافت می‌باشد. بعضی از آراء آنان به شرح ذیل می‌باشد:

1- شوکانی گوید: ابن عمر، قصد روزه روز عاشورا را مکروه می‌دانست. (68)

2- بیهقی می‌نویسد: عبد اللّه- بن عمر- روز عاشورا را روزه نمی‌گرفت مگر اینکه روزه‌اش

روزه عاشورا سنتی نبوی یا بدعتی اموی، ص: 155

به طور اتفاقی در روز عاشورا واقع می‌شد. (69) 3- زین الدین حنفی گوید: چیزی از ابن مسعود و ابن عمر روایت شده که دلالت می‌کند بر اینکه، اصل استحباب روزه عاشورا، از بین رفته است. (70) 4- نووی می‌گوید: اصحاب ما و دیگر اتّفاق بر استحباب روزه عاشورا و تاسوعاء دارند. (71) 5- ابن قدامة می‌نویسد: روزه عاشورا، کفّاره یکسال- گناه- می‌باشد و خلاصه اینکه، روزه در این دو روز مستحبّ می‌باشد. (72)

6- ابن حزم گوید: مسألة: روزه روز عاشورا که روز نهم از محرّم می‌باشد، مستحب می‌دانیم. و اگر بعد از روز نهم، دهمین روز را روزه بدارد، نیکوست.

که بر این مطلب، روایتی از ابو قتاده … و حدیث حکم بن اعرج از ابن عباس و حدیث عطاء از ابن عباس، استدلال شده است. (73)

7- شوکانی معتقد است: اما روزه ماه محرم، بدلیل روایتی هست که احمد و مسلم و صاحبان کتب سنن از ابو هریره نقل کرده‌اند. از ابو هریره سئوال شد: کدامین روزه بعد از ماه رمضان فضیلتش بیشتر هست؟ گفت: ماه خدا: محرّم و مؤکدترین آن روز عاشوراست … (74) و نیز شوکانی گوید: ابن عبد البر، بر استحباب روزه عاشورا، نقل اجماع نموده است و ابن عمر قصد روزۀ روز عاشورا را، کراهت می‌شمرد. (75)