روزه عاشورا سنتی نبوی یا بدعتی اموی صفحه 35

و افطار تو باید لحظه‌ای بعد از نماز عصر به جرعه‌ای از آب باشد. چرا که در مثل این وقت از روز، بر آل رسول اللّه- صلّی اللّه علیه و اله و سلّم- فتنه و آشوب نمودند. (38)

[ق- روایت سعید بن مسیّب از سعد]

ق- ابن طاووس می‌گوید: من در جلد سوم از تاریخ نیشابوری اثر حاکم، در شرح حال نصر بن عبد اللّه نیشابوری، از طریق عامّه، دیدم که نصر بن عبد اللّه نیشابوری به اسنادش، از سعید بن مسیّب از سعد نقل می‌کند که پیامبر- صلّی اللّه علیه و اله و سلّم، هیچ‌گاه در روز عاشورا، روزه نگرفت. (39) مؤلّف: شاید روایت فوق، همان روایتی هست که هیثمی از ابی سعید خدری نقل نموده است که رسول خدا- صلّی اللّه علیه و اله و سلّم دستور به روز گرفتن در روز عاشورا داد در حالی که خود در این روز روزه نمی‌گرفت. (40) امّا این نقل دارای اشکال است زیرا، چگونه رسول خدا امر به معروف می‌کند اما خود حضرت، آن معروف را انجام نمی‌داد؟!

مرحوم ابن طاووس در اوّل فصل می‌گوید: بدان که روایات متظافره‌ای در تحریم روزۀ روز عاشورا به طور شادی مغرضانه وارد شده است و این نزد مردان الهی واضح است.

روزه عاشورا سنتی نبوی یا بدعتی اموی، ص: 49

به جهت آنکه شادی مغرضانه در این روز، می‌شکند حرمت خداوند جلّ جلاله را و می‌بندد در آئین الهی را و حرمت رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله و سلم را هتک می‌کند و نشانه‌های دینش را منهدم می‌نماید و احکام اسلام را منعکس جلوه می‌دهد، و کسی شادی مغرضانه در این روز ندارد مگر آنکه عقلش و قلبش و جانش و دینش بواسطه کوری و ضلالت مرده باشد و بر او به کفر و جهالت، شهادت داده می‌شود … (41)

پاورقی‌ها:

- 1: اجود التقریرات: مرحوم خوئی رحمة اللّه علیه

- 2: من لا یحضره الفقیه ج 2 ص 51 ح 224- وسائل ج 10 ص 452/ ب 21/ ح 1

- 3: روضة المتّقین ج 4 ص 247