دمع السجوم:( در کربلا چه گذشت) ترجمه کتاب نفس المهموم صفحه 320

و عثمان بن علی علیه السلام به مبارزت بیرون آمد و می گفت:انی انا عثمان ذو المفاخر شیخی علی ذو الفعال الظاهرهذا حسین سید الاخیر و سید الصغار و الاکابرو 21 ساله بود و راهی را که دو برادر برفتند، او نیز برفت. و ابوالفرج روایت کرده است که: خولی بن یزید بر او تیری افکند و از پای در انداختش و در «مناقب» گوید که: تیری بر پهلوی او نشست و از اسب بیفتاد، پس مردی از بنی ابان بن دارم بر او تاخت و او را شهید ساخت و سر او برگرفت.مؤلف گوید: از علی علیه السلام روایت شده است که فرمود: من او را به نام برادرم عثمان بن مظعون نامیدم.مترجم گوید: این حدیث دلالت بر آن ندارد که نامیدن ائمه علیهم السلام اولاد خود را به نام خلفاء جایز نیست، چون امیرالمؤمنین علیه السلام هم ابوبکر داشت و عم عمر و هم عثمان.دیگر از شهدا محمد بن اصغر بن علی علیه السلام است، مادرش ام ولد بود و مردی از بنی ابان بن دارم تیری بر او افکند و او را بکشت و سرش را برداشت.دیگر ابوبکر بن علی بن ابی طالب علیه السلام است، مادرش لیلی بنت مسعود بن خالد است و مردی از همدان او را شهید کرد و از مداینی روایت شده است که: او را در جویی کشته یافتند و معلوم نشد قاتل او که بوده است.شیخی علی ذو الفخار الاطول من هاشم الخیر الکریم المفضل هذا حسین ابن النبی المرسل عنه نحامی بالحسام المصقل تفدیه نفسی من اخ مبجل و جنگ پیوست تا زجر بن بدر جحفی (کذا) و گویند عقبه غنوی او را شهید کرد.و در «مناقب» است که: پس از وی عمر بن علی علیه السلام به مبارزت آمد و این رجز می خواند: