قصه کربلا بضمیمه قصه انتقام صفحه 46

دختر مسلم بن عقیل

دختر سیزده ساله ی مسلم بن عقیل در کنار دختران حسین علیه السلام زندگی می کرد و شب و روز با ایشان مصاحبت داشت، و چون امام حسین خبر شهادت مسلم را شنید، به سراپرده خویش رفت و دختر مسلم را صدا کرد و با او ملاطفت و مهربانی بسیار ورزید، آن دختر عرض کرد: یابن رسول الله! با من همانند بی پدران و یتیمان رفتار [ صفحه 185] می کنی! مگر پدرم شهید شده است؟!امام علیه السلام گریست و فرمود: اندوهگین مباش، اگر مسلم نیست من پدر تو خواهم بود؛ و خواهرم، مادر تو؛ و دخترانم، خواهران تو؛ و پسرانم در حکم برادران تو.دختر مسلم فریاد برآورد و گریست، پسران مسلم نیز گریستند، و اهل بیت در این مصیبت با آنها

همراهی کردند و به سوگواری پرداختند، و امام حسین علیه السلام از شهادت مسلم بشدت آزرده خاطر گشت [404] .

اسلام آوردن نصرانی

در بعضی از مقاتل ذکر شده که چون امام علیه السلام به «ثعلبیه» رسید، مردی نصرانی بهمراه مادرش نزد آن حضرت آمدند و اسلام آوردند و همراه او رهسپار کربلا شدند [405] .

زباله

اشاره

«زباله» منزلی است معروف در طریق مکه بین واقصه و ثعلبیه واقع شده است. (مراصد الاطلاع 656 /2).امام علیه السلام بهمراه کاروان خود صبح روز چهارشنبه از «ثعلبیه» حرکت کردند [406] ، و در همان روز به منزل زباله رسیدند.بعضی گفته اند: در این منزل، خبر شهادت عبدالله بن یقطر و مسلم بن عقیل و هانی بن عروه رسید و آن حضرت آن خبر را برای اصحاب بیان کرد و فرمود: خبر [ صفحه 186] ناگوار و جانسوزی به ما رسیده و آن اینکه مسلم بن عقیل و هانی بن عروه و عبدالله بن یقطر به شهادت رسیده اند، شیعیان کوفه ما را بی یار و یاور گذاشته اند، هر کس از شما خواهد، می تواند بازگردد و بر او ملامتی نیست چرا که تعهدی نداشته است.همراهان بیوفای امام علیه السلام از گرد او پراکنده شدند و از راست و چپ راه بیابان را پیش گرفتند و تنها همان کسانی که از مدینه همراه امام علیه السلام بودند با تعداد کمی از مردان دیگر که در راه به امام ملحق شده بودند باقی ماندند.امام علیه السلام این کار را برای آن کرد که گروهی از اعراب می پنداشتند که عازم شهری می شوند که مردم آن شهر تحت فرمان امامند، و امام علیه السلام می خواست که همراهانش آگاهانه در این مسیر گام بردارند و بدانند که با چه مشکلاتی مواجه خواهند شد [407] .

پیک کوفه

چون امام علیه السلام به «زباله» رسید، فرستاده ی محمد بن اشعث و عمر بن سعد را ملاقات نمود و آن نامه ای را که مسلم به عنوان وصیت از ایشان خواسته بود که بنویسند و برای امام ببرند و