حدیث بندگی صفحه 401

امام صادق علیه السلام فرمود:

لا یُخاصِمُ الّا مَن ضاقَ بِما فِی صَدرَهِ (1)

مخاصمه نکند مگر کسی که از آنچه در سینه دارد به تنگ آمده باشد.

مردی به امام حسین علیه السلام گفت: بنشین تا با یکدیگر درباره دین مناظره کنیم حضرت فرمود ای مرد من در دین خود آگاهم و راه راست برایم معلوم و روشن است اگر تو نسبت به دینت آگاهی نداری برو و آن را تحصیل کن مرا چه به بحث و مجادله؟

وَ اِنَّ الشَّیطانَ لِیُوَسوِسُ لِلرَّجُلِ وَ یُناجِیهِ وَ یَقُولُ: ناظِرِ النّاسَ فِی الدِّینِ کَیلا یَظُنّوا بِکَ العَجزَ وَ الجَهلَ (2)

همانا شیطان آدمی را وسوسه می کند و در گوش او می خواند و می گوید درباره دین با مردم مناظره کن تا فکر نکنند که تو آدم ناتوان و نادانی هستی.

خلوت با خدا

فَهَذَا مَقَامُ الْعَائِذِ بِکَ، وَ مَحَلُّ الْمُعْتَرِفِ لَکَ، فَلَا یَضِیقَنَّ عَنِّی فَضْلُکَ، وَ لَا یَقْصُرَنَّ دُونِی عَفْوُکَ(3)

پروردگارا اینجا محل پناه آوردن و جای اعتراف به توست بنابراین فضلت را از من مضایقه مکن و عفوت را درباره من دریغ مفرما.

آن وقت خلوت با خداوند تبارک و تعالی محقق می شود که از تمام تعینات و تعلقات خود را تخلیه کنیم جای خلوت و دور از خلق خدا را برگزنیم چند لحظه ای به فکر فرو رفته که کجای کاریم مدت زمانی که از عمر ما گذشته چه کرده ایم از کجا آمده ایم در کجا هستیم و به کجا خواهیم رفت. آیا به تکلیف و وظایف بندگی در برابر مولا قصور داشته و کوتاهی کرده ایم و اگر چنین است مصمم شویم گذشته را جبران کنیم. به راستی

1- توحید صدوق ص461
2- بحار ج2ص135
3- دعای سی و دوم صحیفه