بر امام سجاد علیه السلام چه گذشت؟ صفحه 27

قیام توابین

اشاره

کوفه پس از شهادت امام حسین علیه السلام در باتلاق گناه و تقصیر، فرو رفته بود. در سال 65 شیعیان به حرکت در آمدند و همدیگر را به خاطر یاری نرساندن به امام حسین علیه السلام سرزنش می کردند و از این کار خود اظهار ندامت و پشیمانی می نمودند، آنان دریافتند که چه خطای بزرگی مرتکب شده اند، زیرا امام حسین علیه السلام را دعوت کرده، ولی او را میان دشمنان تنها گذاردند و به یاری او نشتافتند، آنان گفتند: این خطای نابخشودنی و جرم بزرگ و این ننگی که دامنشان را گرفته است، جز با دادن جان و کشته شدن در این مسیر، پاک نخواهد شد. و معتقد بودند که باید از دشمنان بکشند تا کشته شوند، تا شاید خداوند از خطای آنان در گذرد. هسته ی اصلی قیام به وسیله ی پنج تن از سران سالخورده ی شیعه ی عراق تشکیل شد که عبارت بودند از:

1 - سلیمان بن صرد خزاعی
2 - عبدالله بن وال تمیمی
3 - رفاعه بن شداد بجلی
4 - عبدالله بن سعد ازدی
5 - عبدالله بن نجبه فزاری