تحلیلی از زندگانی امام سجاد علیه السلام جلد 1 صفحه 122

«هرگز به نیکی نمی‌رسید، مگر آن که از آنچه دوست می‌دارید در راه خدا انفاق کنید.» «1»

(1) مورّخان می‌گویند: امام علیه السلام، موقع افطار انگور را دوست داشت، روزی روزه‌دار بود، کنیزش خوشه انگوری در وقت افطار به خدمت امام آورد ناگهان گدایی به در خانه آمد، دستور داد تا آن خوشه انگور را به آن گدا دادند، کنیز دوباره رفت انگور خرید، همین که خوشه انگور را به خدمت امام آورد، سائل دیگری در زد، امام دستور داد، خوشه انگور را به او دادند باز کنیز رفت و انگور خرید و به حضور امام علیه السلام آورد، گدای سوّمی در زد، امام علیه السلام خوشه انگور را به او داد. «2» براستی که در این کار خیر نظیر پدران بزرگوارش بود که سه روز پیاپی خوراکشان را به مسکین و یتیم و اسیر می‌دادند در حالی که خود روزه‌دار بودند و درباره آنها سوره هل أتی نازل شد که این نشان بزرگواری و شرف برای ایشان در سراسر تاریخ تا پایان دنیا باقی است.

-2

ج- تقسیم اموال‌

امام سجّاد علیه السلام دو مرتبه تمام اموال خود را تقسیم کرد، یک قسمت را برای خودش نگهداشت و بخش دیگر را به فقرا و درماندگان صدقه داد. «3» در این خصلت نیز نظیر عمویش امام حسن، ریحانه رسول خدا- صلّی اللّه علیه و آله- بود که آن بزرگوار نیز دو یا سه مرتبه اموال خود را با فقرا تقسیم کرد.

______________________________
(1) بحار الانوار: 46/ 89.
(2) محاسن برقی: ص 547، فروع کافی: 6/ 350.
(3) خلاصه تهذیب الکمال: ص 231، حلیة الاولیاء: 3/ 140، جمهرة الأولیاء: 2/ 71، البدایة و النّهایة: 9/ 105، طبقات ابن سعد: 5/ 19.