امام سجاد علیه السلام صفحه 8

این کار امام سجّادعلیه السلام از این جهت بود که اموال در اختیار یزید از بیت المال مسلمین می باشد و نباید در اختیار او باشد لذا دویست دینار را گرفت و آن را در همانجا به تهی دستان داد و با این کار هم عزّت و آقایی خاندان نبوّت را نشان داد و هم مستمندان را شاد کرد و هم به مردم فهماند که اموال یزید، مال مردم و مستضعفین است و باید به آن ها برگردد.

10- تأسیس عزاداری برای امام حسین علیه السلام

امام سجّادعلیه السلام و حضرت زینب علیها السلام از همان آغاز در فکر تأسیس سنّت عزاداری بودند. نخستین مجالسی که به این عنوان تشکیل شد در شام و در پایتخت حکومت یزید بود. پس از آنکه سیاست یزید عوض شد و تصمیم گرفت از سخت گیری دست بر دارد و اظهار پشیمانی کرد در همین فرصت، حضرت زینب علیها السلام برای یزید پیام فرستاد تا اجازه دهد برای مصائب برادرش امام حسین علیه السلام مجالس عزاداری بپا کند. قطعاً امام سجّادعلیه السلام نقش اصلی را در این پیشنهاد داشته است. یزید موافقت کرد و امام سجّادعلیه السلام و همراهان هفت روز در دارالحجاره شام، مجالس عزاداری برقرار نمودند. زنان بسیاری درآن شرکت می نمودند. ذکر و یاد امام حسین علیه السلام و شهیدان کربلا به گوش همه مردم رسید. احساسات مردم به قدری تحریک شد که نزدیک بود به کاخ یزید هجوم ببرند و

او را بکشند. مروان که در شام بود احساس خطر کرد و به یزید گفت: سلاح نیست علی بن الحسین و همراهانش در شام باشند، زودتر آن ها را به مدینه بازگردان.

یزید آن ها را پس از هفت روز عزاداری به سوی مدینه فرستاد.(7) بنابراین مؤسس سنّت عزاداری؛امام سجّادعلیه السلام وزینب علیها السلام بودند.

11-تشویق حضرت به گریه کردن برای امام حسین علیه السلام

امام سجّادعلیه السلام علاوه بر اینکه از مصائب امام حسین علیه السلام یاد می کرد و می گریست مردم را نیز به این برنامه تشویق می نمود. دراینجا به عنوان نمونه به ذکر یکی از گفتارهایش اکتفا می کنیم.

آن حضرت می فرمود:

خداوند برای مؤمنی که چشمانش به خاطر کشته شدن حسین علیه السلام پر از اشک شود، به گونه ای که آن اشک به صورتش روان گردد، اطاقهای شکوهمندی از بهشت را جایگاه او کند به طوری که او صدها سال در آن اطاقها، سکونت نماید.(8)

قطعاً منظور امام سجّادعلیه السلام از این یاد آوری ها و گریه ها تنها جنبه عاطفی نبود. بلکه هدفش تحریک احساسات و آماده سازی مردم برای قیام بر ضد ظالمانی بود که آن همه ستم کرده و همان ستم ها را ادامه می دهند که تاکنون نیز این عزاداری ها باعث زنده ماندن هدف امام حسین (امر به خوبی ها و نهی از بدی ها) شده است.