- دعای 01- و از دعای امام علیه السلام بود، موقعی که شروع به نیایش کرد و با سپاس خداوندِ ارجمند و بزرگ، و ستایش بر او، (دعا را) آغاز نمود: 1
- دعای 02- و از دعای امام علیه السلام بود، پس از این سپاس، در درود بر رسول خدا «صلی اللّه علیه و آله» 4
- دعای 03- و از دعای امام علیه السلام بود، در درود بر نگهداران عرش الهی و هر فرشته مقرّب 7
- دعای 04- از دعاهای امام علیه السلام است در درود بر پیروان پیامبران و تصدیق کنندگان ایشان 10
- دعای 05- از دعاهای امام علیه السلام است برای خود و دوستانش 12
- دعای 06- از دعاهای امام علیه السلام است هنگام بامداد و شامگاه 14
- دعای 07- از دعاهای امام علیه السلام است آنگاه که کارِ دشواری به او روآورْد یا مصیبتی برایش رخ داد و هنگام اندوه 17
- دعای 08- از دعاهای امام علیه السلام است در پناه بردن (به خدا) از سختی ها و اخلاق بد و کردارهای ناپسند 18
- دعای 09- از دعاهای امام علیه السلام است در اشتیاق به طلب آمرزش از خدای بزرگِ با عزّت 19
- دعای 10- از دعاهای امام علیه السلام است در پناه بردن به خداوند متعال 20
- دعای 11- از دعاهای امام علیه السلام است در عاقبت به خیری 21
- دعای 12- از دعاهای امام علیه السلام است در اقرار به گناه و درخواست بازگشت به سوی خدای تعالی 22
- دعای 13- از دعاهای امام علیه السلام است در طلب حاجت ها از خداوند بلندمرتبه. 24
- دعای 14- و از دعای امام علیه السلام بود، هنگامی که به او ستم می شد یا از ستمگران آنچه دوست نمی داشت می دید 27
- دعای 15- و از دعای امام علیه السلام بود، هنگامی که بیمار شد یا دچار اندوه یا گرفتاری گردید 28
- دعای 16- و از دعای امام علیه السلام بود هنگامی که از گناهان عفو و گذشت طلبید یا در درخواست بخشایش از ناپسندی ها زاری نمود. 29
- دعای 17- و از دعای امام علیه السلام بود هنگامی که از شیطان یاد شد و از او و از دشمنی و مکرش به خدا پناه برد 33
- دعای 18- و از دعای امام علیه السلام بود هنگامی که آنچه از آن می هراسید، از او دور می شد یا خواسته اش زود روا می گشت 35
- دعای 19- و از دعای امام علیه السلام بود هنگام درخواست باران پس از خشک سالی 36
- دعای 20- و از دعای امام علیه السلام بود در اخلاق نیک و کردارهای پسندیده 37
- دعای 21- و از دعای امام علیه السلام بود هنگامی که چیزی او را اندوهگین می نمود و گناهان او را پریشان می کرد 40
- دعای 22- و از دعای امام علیه السلام بود هنگام سختی و مشقّت و دشوار شدن کارها 42
- دعای 23- و از دعای امام علیه السلام بود، هنگامی که تندرستی و سپاس گزاری بر آن را، از خداوند درخواست می فرمود 44
- دعای 24- و از دعای امام علیه السلام بود، برای پدر و مادرش که بر آنان درود باد 45
- دعای 25- و از دعای امام علیه السلام بود، برای فرزندانش که بر آنان درود باد 47
- دعای 26- و از دعای امام علیه السلام بود، درباره همسایگانش و دوستان او، هنگامی که آنان را یاد می کرد 49
- دعای 27- و از دعای امام علیه السلام بود، برای مرزداران 49
- دعای 28- و از دعای امام علیه السلام بود، هنگام پناه بردن به خداوند توانا و بزرگ 52
- دعای 29- و از دعای امام علیه السلام بود، چنان که روزی بر او تنگ گرفته می شد 53
- دعای 31- و از دعای امام علیه السلام بود، در یاد کردن توبه و درخواست نمودن آن 54
- دعای 30- و از دعای امام علیه السلام بود، درباره درخواست کمک نمودن بر پرداخت وام 54
- دعای 32- و از دعای امام علیه السلام بود، برای خود در اقرار به گناه، پس از تمام کردن نماز شب 58
- دعای 33- و از دعای امام علیه السلام بود، در استخاره (درخواست خیر و نیکی) 62
- دعای 34- و از دعای امام علیه السلام بود، موقعی که گرفتار آزمایش می شد یا گرفتارشده به رسوایی گناهی را می دید 63
- دعای 35- و از دعای امام علیه السلام بود، در خوشنودی، هنگامی که به اهل دنیا نگاه می کرد 64
- دعای 36- و از دعای امام علیه السلام بود، هنگامی که به ابر و آذرخش نگاه کرد و بانگ غرش ابر را شنید 64
- دعای 37- و از دعای امام علیه السلام بود، هنگامی که به کوتاهی نمودن از انجام شکرگزاری اقرار می نمود 65
- دعای 38- و از دعای امام علیه السلام بود، در توبه کردن از داد خواهی های بندگان و از کوتاهی کردن در حقوق ایشان و در رهایی اش از آتش 67
- دعای 39- و از دعای امام علیه السلام بود، در درخواست بخشایش و مهربانی 68
- دعای 40- و از دعای امام علیه السلام بود، هنگامی که خبر مرگ کسی به او می رسید یا مرگ را یاد می کرد 70
- دعای 41- و از دعای امام علیه السلام بود، در درخواست پرده پوشی و نگهداری (از گناه و کیفر) 70
- دعای 42- و از دعای امام علیه السلام بود، هنگام به پایان رساندنِ (خواندن همه) قرآن 71
- دعای 43- و از دعای امام - که بر او درود باد- بود، هنگامی که به سوی ماه نو نگاه کرد 74
- دعای 44- و از دعای امام علیه السلام بود، هنگامی که ماه رمضان رسید 75
- دعای 45- و از دعای امام علیه السلام بود، در خداحافظی و بدرود ماه رمضان 77
- دعای 46- و از دعای امام علیه السلام بود، در روز فطر و در روز جمعه، هنگامی که سلام گفت و از نمازش فارغ شده، ایستاد. سپس رو به قبله کرد و گفت: 84
- دعای 47- و از دعای امام علیه السلام بود، در روز عرفه 87
- دعای 48- و از دعای امام علیه السلام بود، روز عید قربان و روز جمعه 102
- دعای 49- و از دعای امام علیه السلام بود، در دور نمودن مکر دشمنان و بازگرداندن سختی آنان 105
- دعای 51- و از دعای امام علیه السلام بود، در زاری نمودن و فروتنی کردن 108
- دعای 50- و از دعای امام علیه السلام بود، در ترس (از خداوند) 108
- دعای 52- و از دعای امام علیه السلام بود، در اصرار به خداوند بلندمرتبه 110
- دعای 53- و از دعای امام علیه السلام بود، در فروتنی برای خداوند ارجمند و بزرگوار 112
- دعای 54- و از دعای امام علیه السلام بود، در درخواست برطرف نمودن اندوه ها 113
(5) خداوندا، هر کسی خود را مهیّا و آماده می کند و ساز و برگ تهیه می نماید تا بر مخلوقی وارد شود، بدین امید که به صله و عطا و درخواستِ بخشش و احسان او نائل شود. پس ای سرور من، امروز مهیّا و آماده گشته و ساز و برگ تهیه نموده تا به سوی تو آیم. بدین امید که به آمرزش و صله و درخواستِ بخشش و احسان تو نائل شوم.
(6) خداوندا، پس بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و امروز این امید مرا ناامید نکن. ای کسی که درخواست کننده ای او را به رنج نمی اندازد و هیچ بخششی، (گنج های) او را نمی کاهد. زیرا من با اطمینان به عمل شایسته ای که پیش فرستاده باشم و شفاعتِ آفریده ای که به او امید بسته باشم به درگاه تو نیامده ام، جز شفاعت محمّد و خانواده او -که درود تو بر او و بر ایشان باد-.
(7) به درگاه تو آمده ام، در حالی که اقرار به گناه و بدی بر خود دارم. به درگاه تو آمده ام، در حالی که به بخشایش بزرگت امیدوارم، بخشایشی که با آن
از (تقصیر) خطاکاران گذشتی، سپس اصرار بسیارِ آنان بر جرم های بزرگ، تو را از اینکه به ایشان رحمت و آمرزش ببخشی، باز نداشت.
(8) پس ای کسی که رحمتش وسیع و گذشتش بزرگ است. ای بزرگ، ای بزرگ. ای بزرگوار، ای بزرگوار. بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و به رحمتتْ بر من نیکی کن و به فضلتْ بر من مهربان باش و به آمرزشتْ به من گشایش ده.
(9) خداوندا، به درستی که این مقام، برای جانشینان و برگزیدگانت و جایگاهِ امانت دارانت است، در درجه والایی که به ایشان اختصاص دادی، (و دشمنان آن را) ربودند و تویی که چنین تقدیر کرده ای. زیرا فرمان تو مغلوب نمی شود و از تدبیر قطعی تو، به هر گونه و هر زمان که بخواهی نمی توان درگذشت. برای اینکه تو به آن داناتری و در آفریدنت و اراده ات متّهم نیستی. تا اینکه برگزیدگان و جانشینان تو، مغلوب و شکست خورده شده حقوقشان به غارت رفت. می بینند که احکامت تغییر یافته و کتاب تو دور افتاده و واجباتت از جهاتی که قانون نهاده ای، تحریف شده و روش های پیامبرت ترک شده است.
(10) خداوندا، دشمنان ایشان را از گذشتگان و آیندگان و هر که را به کردارشان خوشنود می شود و دوستان و پیروانشان را لعنت کن.
(11) خداوندا، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست. به درستی که تو ستوده بزرگواری. مانند درودها و برکت ها و تحیّت هایی که بر برگزیدگانت: ابراهیم و آل ابراهیم فرستادی. و در فرج و آسایش و نصرت و تسلّط دادن و تأیید آنان، شتاب فرما.
(12) خداوندا و مرا از یکتاپرستان و ایمان آورندگان به خود و از باور
داران به پیامبرت و امامانی که اطاعتشان را واجب نمودی، قرار ده. از کسانی که آن (توحید و ایمان) به وسیله و به دست آنان اجرا می گردد. اجابت فرما، پروردگار جهانیان.