امام سجاد جمال نیایشگران صفحه 209

توجه به شخصیت و سابقه جابربن عبدالله و کسانی چون او، از آن جهت اهمیت دارد

که حضور ایشان در جمع اصحاب امامان - علیه السلام - خود حجتی بر منزلت ائمه (ع) بوده است و جویندگان حقیقت را به کوثر ولایت و امامان رهنمود شده آنچه از پیامبر - صلی الله علیه وآله - درباره ائمه شنیده بودند برای مردم باز می گفتند.

باید یادآور شد که جابربن عبدالله تنها صحابی پیامبر - صلی الله علیه وآله - نبوده که در میان اصحاب امام سجاد حضور داشته است، بلکه عامرین واثله کنانی نیز کسی است که هم از صحابه امام سجاد - علیه السلام - حضور داشته است، بلکه عامرین واثله کنانی نیز کسی است که هم از صحابه به شمار آمده و هم از اصحاب امام سجاد - علیه السلام - شمرده شده است.

عامر بن واثله کنانی

عامر به سال رخداد جنگ احد تولد یافت و هشت سال از زندگی رسول اکرم - صلی الله علیه وآله - را مشاهده بود. (416)

ابن اثیر جزری (555-630 هجری) درباره وی می نویسد:

او از اصحاب و دوستداران علی بن ابی طالب - علیه السلام - بود و در تمامی صحنه های همراه با آن حضرت داشت، او شخصیتی ثقه وامین می بشد. (417)

ابن اثیر می افزاید که عامرین واثله به فضل ابوبکر و عمر و دیگران اعتراف داشته ولی علی بن ابی طالب - علیه السلام - را بر تمامی آنان مقدم می داشته است.

این سخن ابن اثیر در صورتی که واقعیت داشته باشد می تواند ناشی از تقیه باشد زیرا بنابر نقل خود وی، عامر در پایان عمر ساکن مکه بوده است و مطالعه تاریخ در سالهای حاکمیت امویان

و مروانیان می رساند که جو تهدید و ارعاب علیه شیعه، بر شهرهای مدینه و کوفه حاکم بوده است تا چه رسد به محیط مکه!