بر امام باقر علیه السلام چه گذشت؟ صفحه 28

ابو بصیر چه می بیند؟

در ایام موسم حج بود. ابوبصیر در خدمت حضرت امام باقر علیه السلام عرض کرد: «ما اکثر الحجیج و اعظم الضجیج»

«چقدر حاجی زیاد است و صدای داد و فریاد همه جا را گرفته است.»

امام باقر علیه السلام فرمود:

«بل ما اکثر الضجیج و اقل الحجیج»

«بلکه داد و فریاد است ولی حاجی چقدر کم است.»

آنگاه امام باقر علیه السلام به ابوبصیر فرمود: آیا علاقه داری درستی سخن مرا با چشم خود ببینی؟ سپس حضرت دست خود را روی دو چشم ابوبصیر گذاشتند و دعایی خواندند آنگاه ابوبصیر بینا شدند. امام باقر علیه السلام فرمود: اکنون نگاه کن به حاجیها. ابو بصیر می گوید: نگاه کردم دیدم بیشتر مردم به شکل بوزینه و

خوک هستند و مؤمن چون ستاره ی درخشان در شب تاریک، در میان آنها از دور دیده می شود. ابوبصیر عرض کرد: صحیح می فرمایید حاجی کم است.پس حضرت دعایی خواند و دوباره ابوبصیر نابینا شد. ابوبصیر از حضرت خواهش نمود همینطور بینا بماند. امام باقر علیه السلام فرمود: ما از تو مضایقه نداریم. خداوند هم به تو س.تم روا نداشته است. آنچه مصلحت تو بوده وبرای تو قرار داده است. می ترسم مردم فریفته ی ما شوند و فضل خدا را بر ما فراموش کنند. آنگاه ما را در مقابل خدا بپرستند. با اینکه بنده ی او هستیم و از عبادتش سرپیچی نمی کنیم و از فرمانبرداری او خسته نمی شویم و تسلیم او هستیم. [22].