- مقدمه 1
- ولادت 5
- اشاره 5
- پنجمین طلوع امامت 5
- تبار والای امام باقر 6
- نام و کنیه 7
- القاب 8
- فرزندان 9
- همسران 9
- جایگاه دینی و علمی 10
- پایگاه اجتماعی 11
- دستاوردها 12
- شهادت 12
- دلایل امامت 16
- اشاره 16
- اشاره 16
- بشارت پیامبر به ائمه ی دوازده گانه 18
- تصریح پیامبر به امامت باقرالعلوم 20
- پیام جابر از رسول خدا برای امام باقر 21
- حدیث جابر در منابع اهل سنت 23
- تصریح امام سجاد به امامت باقرالعلوم 24
- تصریح باقرالعلوم به امامت خویش 25
- ویژگی ها و شایستگی های ضروری امام 28
- انتخاب الهی، برترین انتخاب 30
- انتخاب الهی، دارای ملاک 31
- اشاره 33
- کمال ها و کرامت ها، نشانه ای دیگر 33
- انهدام قصر هشام 34
- ترسیم پیامدهای نهضت زید بن علی 35
- اخبار از خلافت عمر بن عبدالعزیز 35
- نظارت بر رفتار پنهانی پیروان 36
- سخنی با منکران 37
- اشاره 40
- امام باقر، در آینه ی اندیشه ها 40
- زندگی علمی باقرالعلوم 40
- شاگردان و تربیت یافتگان مکتب باقر العلوم 46
- اشاره 64
- درس های عقیدتی و مبارزه با انحراف های فکری 65
- اشاره 65
- مبارزه با اندیشه ی خوارج 67
- مبارزه با توهمات قدریه و جبریه 70
- موضعگیری علیه دروغ پردازان و غالیان 72
- تبیین معارف اصولی دین 76
- اشاره 76
- اطلاق شی ء بر خداوند 77
- توحید ذات و صفات 77
- بی نیازی خدا از زمان 78
- نهی از تفکر در ذات 78
- کمترین حد شناخت انسان درباره ی خدا 78
- معنای حقیقی «یدالله» و انتساب «روح» به خدا 79
- عدم امکان مشاهده ی حسی خدا 80
- علم ازلی خداوند به حقایق و امور 80
- ارجاع امت به قرآن و افشای چهره ی عالم نمایان 81
- اشاره 85
- رویارویی با بدعت و بدعت گذاران 85
- غرض ورزی و تدابیر حیله گرانه ی عناصر ضد دین 85
- جهل و نارسایی علمی نسبت به مبانی و معارف اصیل دین 86
- مبارزه با قیاس در میدان اجتهاد 91
- تعلیم فقه و شیوه ی صحیح اجتهاد 94
- اشاره 98
- ضرورت تداوم مبارزه علیه کفر، شرک و ستم 99
- اشاره 99
- بینش سیاسی امام باقر 99
- موضعگیری علیه حاکمان ستمگر 101
- استفاده از پند و تذکر در مسیر اصلاح 102
- استفاده از روش های قهرآمیز علیه ظلم و فساد 103
- نفی روحیه ی عافیت طلبی و توجیه گری 104
- منع استفاده از ظلم، برای اقامه ی حق 105
- ویژگی های پیشوا و حاکم صالح 106
- تأثیر عدالت اجتماعی در غنای اقتصادی 106
- نقش رهبری حق در صلاح دین و دنیا 107
- استواری پایه های دین، در پرتو حکمت حق 109
- سعادت جامعه، در سایه ی حکومت رهبران الهی 111
- دانشمندان از دیگر عوامل صلاح و فساد جامعه 112
- تقیه و پنهان کاری 113
- اشاره 113
- تقیه به منظور حفظ بنیه ی اقتصادی نیروهای خودی 115
- تقیه به منظور حفظ جان نیروهای خودی 115
- تقیه به منظور اجرای برنامه های مهمتر 116
- تقیه به منظور حفظ حرمت ارزش ها 116
- حرکت سری در شرایط نامساعد 117
- اشاره 118
- خط مشی سیاسی امام باقر 118
- تفاوت خط مشی ائمه در امور سیاسی 119
- تسخیر پایگاه فکری و فرهنگی جامعه 121
- تحکیم سری بنیادهای تفکر شیعی 123
- القای روح ظلم ستیزی در پیروان 124
- ابراز نفرت از فرمانروایان ناصالح 125
- ترسیم چهره ی پلید جباران و افشاگری علیه آنان 128
- منع شیعیان، از تقرب به سلطان 129
- حفظ وحدت و یکپارچگی امت 132
- همیاری با همه ی مسلمانان، در مبارزه با دشمن مشترک 133
- رهنمود به حکام، در مبارزه با دشمنان اسلام 135
- سفارش به عمر بن عبدالعزیز درباره ی عدل و انصاف 138
- هشدار به برخی خلفا درباره ی کجروی ها 141
- ترویج مکتب جهاد و شهادت 144
- دعوت به پایمردی در طریق حق 145
- از سقیفه تا حکومت بنی امیه 146
- شرایط سیاسی، در عصر امام باقر 146
- بنی امیه، بر مسند جباریت 150
- شرایط سیاسی، از بیان امام باقر 151
- بیان و داوری دیگران 153
- بنی امیه، و بدبین ساختن مردم به اهل بیت 154
- اشاره 156
- مروان بن حکم 156
- عبدالملک مروان 158
- ولید بن عبدالملک 159
- ولید بن عبدالملک 160
- خلفای معاصر با دوران امامت باقرالعلوم 160
- اشاره 160
- سلیمان بن عبدالملک 161
- شیعه در عصر سلیمان بن عبدالملک 162
- سلیمان بن عبدالملک در نگاه امام باقر 162
- عمر بن عبدالعزیز 163
- عمر بن عبدالعزیز و خاندان علی 164
- بازگشت فدک به فرزندان فاطمه 165
- ناخشنودی بنی امیه از روش عمر بن عبدالعزیز 167
- عمر بن عبدالعزیز در نظر ائمه 168
- برانداختن رسم دشنام به علی 168
- عمر بن عبدالعزیز در نظر شیعیان عصر وی 171
- یزید بن عبدالملک 173
- هشام بن عبدالملک 175
- عداوت هشام بن عبدالملک با امام باقر 175
- ریشه های عداوت 177
- سخت ترین دوران بر امام باقر 181
- شیعه در تنگنای خلافت هشام 182
- شهادت زید بن علی بن الحسین 183
- شهادت امام باقر با توطئه ی هشام 185
- اشاره 187
- امام باقر و قیام زید بن علی 187
- فلسفه ی نهی از قیام زید 191
- زندگی اجتماعی باقرالعلوم 194
- اشاره 194
- کار و تلاش در اوج زهد و تقوا 194
- حضور سازنده و مؤثر در جامعه 196
- مرجعیت و پاسخگویی به پرسش های مردم 197
- رسیدگی به محرومان 198
- سخاوت و مروت نسبت به دوستان 199
- شکیبایی و بردباری در روابط اجتماعی 201
- صمیمیت و محبت با دوستان 202
- محبت و عاطفه نسبت به خانواده 203
- احترام به حقوق اجتماعی مؤمنان 205
- اهتمام به حقوق مالی مردم 206
- رعایت حقوق و نیازهای روحی همسران 207
- عدم تحمیل ایده های خویش بر همسران 208
- رعایت جمال و زی شرافتمندانه 210
- اشاره 213
- قلبی، هماره مشغول به یاد خدا 216
- دعاها و نیایش ها 217
- اشاره 226
- تجلی دانش و حکمت در سخنان باقرالعلوم 226
- ارزش والای عقل 229
- اشاره 230
- جایگاه بلند دانش 230
- تحصیل دانش، عبادت و جهادی بزرگ 231
- علم، سلاحی کارآمد 231
- ممنوعیت سوء استفاده از دانش 232
- اهمیت تعلیم و تعلم 232
- آثار نیک و بد تعلیم، متوجه معلمان 233
- لزوم دقت در گزینش معلم 233
- لزوم دقت در انتخاب دانشجو 234
- شناخت، ملاک ارزش عمل 235
- شناخت، معیار منزلت انسان 235
- شناخت عمیق دین، اوج کمال و تعالی 235
- شناخت خداوند و صفات او 236
- شناخت رهبران الهی 238
- رابطه ی امام شناسی و خداشناسی 239
- امام، نور هدایت 241
- امام، عالم به ظاهر و باطن قرآن 242
- امام، خزانه دار علم الهی 242
- رابطه ی علم امام با لزوم اطاعت از او 243
- امام، دارای علم پیامبر و نه مقام نبوت 243
- امام معصوم، دارای ولایت بر امت 244
- اشاره 244
- دستیابی به ولایت امامان تنها در پرتو عمل 245
- اهل گناه، محروم از ولایت امامان 246
- شناخت و عقیده، مستلزم عمل 249
- اشاره 249
- ارزش علم، در کنار عمل 250
- عمل، نیازمند استمرار و مداومت 251
- عمل، راهگشای دانش فزونتر 251
- عمل، راه تقرب به خداوند 251
- عمل، شرط ایمان و نشانه ی آن 252
- آگاهان، دارای مسؤولیت فزونتر 252
- آگاهان بی عمل، گرگ های جامعه 253
- عالمان درباری، دور از رحمت الهی 254
- رابطه ی انسان با خدا 255
- اطاعت و بندگی 255
- اشاره 255
- انجام واجبات، بالاترین اطاعت 256
- پایداری در مسیر بندگی 257
- مقاومت در برابر گناه 257
- مؤمن، هماره به یاد خدا 258
- برترین عبادت 258
- یاد خدا، همیشه و در همه جا 259
- آثار یاد و ذکر خداوند 260
- لزوم شکر به درگاه خداوند 261
- خوش گمانی به پروردگار 262
- امیدواری به غفران الهی 263
- پرهیز از امید کاذب 264
- تعادل میان بیم و امید 265
- اصرار در دعا 266
- گریه و تضرع به درگاه خدا 267
- دعا و تسلیم در برابر خدا 268
- انگیزه ی دعا و تضرع 268
- راه تقرب به پروردگار 269
- خودشناسی (معرفت نفس) 270
- اشاره 270
- مسؤولیت انسان درباره ی خویش 270
- آثار خودشناسی 270
- قلب و حالات آن 271
- اشاره 271
- قلب و انواع آن 272
- قساوت قلب 273
- اهمیت سلامت قلب 274
- ارزش ها و کرامت های اخلاقی 274
- فرو خوردن خشم 275
- حسن خلق 275
- اشاره 275
- راه غلبه بر خشم 277
- پرهیز از حسد 278
- اجتناب از تکبر و فخر 279
- قناعت و دوری از طمع 279
- کنترل زبان و گفتار 281
- زندگی در حد کفاف 281
- نهی از کسالت و بی حوصلگی 282
- نکوهش نفاق و دوچهرگی 282
- اشاره 283
- نشانه های مؤمن واقعی 283
- دینداری در غم و شادی 283
- رابطه ی انسان با مردم و جامعه 284
- اقتصاد و حسابگری در معیشت 284
- پیشتازی در میدان ارزش ها 284
- وابستگی فرد به جامعه 284
- مؤمنان، برادران واقعی 285
- مؤمنان، اعضای یک پیکر 285
- مسؤولیت در برابر جامعه 286
- برادری، مستلزم حمایت اقتصادی 286
- جامعه ی ایده آل 287
- حقوق اجتماعی مؤمنان بر یکدیگر 288
- اشاره 288
- امر به معروف و نهی از منکر 289
- صداقت و ادای امانت 289
- عفو و گذشت، رمز زندگی با مردم 290
- شیوه ی دوستیابی 290
- جاذبه و دافعه 291
- رفق و مدارا با مردم 292
- حفظ و تقویت روابط خویشاوندی 295
- حرمت حریم خانواده 296
- عالی ترین نمود مودت اجتماعی 297
- محبت ها و دوستی های ارزشمند 298
- معاشرت های ممنوع و زیانبار 299
- روش برخورد با طیف های مختلف 300
- اختلاف های اجتماعی، نتیجه ی گناه 300
خلفای معاصر با امام باقر
اشاره
خلفایی که در دوره ی زندگی امام باقر (ع) بر مسند حکومت تکیه زده اند، برخی قبل از دوران امامت آن حضرت، فرمان می رانده اند و بعضی پس از امامت وی.
با توجه به این که امام باقر (ع) در صحنه ی کربلا حضور داشته و در سنین سه، چهار سالگی بوده است، (1) می توان گفت که خلفای معاصر آن حضرت تا قبل از امامت وی عبارتند از:
معاویه بن ابی سفیان، یزید بن معاویه، معاویه بن یزید، مروان بن حکم بن ابی العاص، عبدالملک بن مروان.
فساد و تزویر و جنایات معاویه و فرزند ناصالحش یزید، نیازی به یادآوری ندارد. از سوی دیگر امام باقر (ع) در دوران حکومت آن دو در دوران طفولیت به سر می برده است؛ چه حکومت ننگین یزید پس از معاویه بیش از سه سال و چند ماه ادامه نیافت و امام باقر (ع) در این مقطع حدود شش یا هفت سال از سن وی می گذشته است.
معاویه بن یزید که هنگام مرگ پدر 22 سال داشت، تن به حکومت نداد و اصولا با روش پدر و جدش مخالف بود و اشتیاقی به حکمرانی و فرمانروایی نداشت و پس از مدتی اندک بدرود حیات گفت. (2).
مروان بن حکم
با مرگ معاویه بن یزید، حکومت بنی امیه به مروان بن حکم منتقل گردید.
مروان بن حکم هر چند خود بیش از چند ماه بر مسند حکومت تکیه نزد، ولی حکومت مروانیان را بنیاد نهاد و فرزندانش، سال ها بر جامعه ی اسلامی مسلط شدند.
توجه به این نکته، قابل اهمیت است که مروان - همین عنصری که بعدها بر جای پیامبر، غاصبانه و ظالمانه تکیه زد - کسی است که همراه پدرش، مورد خشم پیامبر قرار گرفت و از مدینه به طائف تبعید شد.
1- 297. طبقات ابن سعد 5 / 166؛ تذکره الخواص 291.
2- 298. تاریخ طبری 4 / 384؛ مروج الذهب 3 / 72؛ کامل ابن اثیر 4 / 135.