امام باقر علیه السلام الگوی زندگی صفحه 77

این که زهدگرایی با زهد فروشی کاملا متفاوت است. زهد فروشی آن است که فرد دنیا طلب برای رسیدن به اهداف خویش زاهد نمایی را برای فریب دیگران بر می گزیند. اما زهد گرایی آن است که شخص در عین بی علاقگی به متاع دنیا از نعمت های الهی گریزان نیست و برای تثبیت موقعیت خویش نیاز به عوام فریبی ندارد. در عین بی علاقه به دنیا از نعمت های الهی به مورد بهره وری می نماید.

و نیز این روش می آموزد که فرد مؤمن و زاهد در عین زاهدگرایی، باید نشاط و شادابی خود را حفظ کند. زندگی پست و ظاهری ژولیده و در هم پیچیده، هیچ ارتباطی به زهد ندارد. این حالت ها، زهد فروشی و بیچارگی فرد زاهد نما را می رساند. انسان زاهد در عین بی علاقگی به دنیا، با نشاط و شاداب و پر طراوت است و از ظاهری آراسته بهره مند است.

شفاف کردن رفتار

گاهی انسان در موقعیتی قرار می گیرد؛ از لباس و یا مرکب و مسکنی استفاده می کند که برای دیگران قابل تحمل نیست. چه بسا آن رفتار کاری غیر مشروع نباشد، لیکن کسی که این رفتار را مشاهده می کند. چون علت رفتار برای وی مبهم است. پندار غلط در ذهن وی نفوذ می کند و چه بسا نسبت به آن فرد بدبین می شود.

این گونه موارد برای رهبران دینی و امامان نیز پیش آمد می نموده است. در عین حال که آنان اندیشه زلال و رفتاری شفاف و بی آلایش داشتند، گاهی اتفاق می افتاده که برخی رفتار

آنان را، بینندگان بر نتابند؛ و نوعی دو گانگی برداشت کنند. آیا به نظر شما امامان در این گونه موارد چه