شعر و شاعری از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 4

صفحه 4

شعر هنري است كه شاعر با هنرمندي، الفاظ معمولي را با يك چينش خاص چنان كنار هم قرار مي‌دهد كه هم به مقصــودش رسيــده باشد و هم شنونــده آن را بفهمــد.

شعر چون خواسته دل است و از دل برمي‌آيد لاجرم بر دل مي‌نشيند. با توجه به اين كه

مقدمه (7)

قرآن، اين كتاب آسماني براي همه جنبه‌هاي زندگي بشر دستورالعمل دارد، پس در اين امــر هم انسان‌ها را به حال خود واگذار نكرده است.

از آن جا كه شعر زائيده فكر و روح بشر است و شياطين و در رأس آنها ابليس براي انحــراف انسان‌هــا قسم خورده و بيكــار ننشته‌انــد پس يك شاعر نياز به راهنمايي و هدايت الهي دارد و اگر راه را از بيراهه بازنشناسد لاجــرم در مسيــر دام شيطــان قــرار خواهـد گرفــت و طعمه آنهــا خواهــد شـد.

پس چه نيكوست كه يك شاعر قبل از گام نهادن به وادي شعر همانگونه كه به سراغ موازين ادبي و علمي مي‌رود قدمي هم در راه موازين شرعي و عقلي بگذارد تا بتواند درست راه را طي كند و چه بسا كساني كه خداوند اين نعمت را در وجودشان قرارداده است بدليل آن كه بدون اطلاعات لازم طي طريق كرده‌اند دچار سرگرداني شده‌اند و اشعار آنان از معاني و محتواي قابلي برخوردار نيست.

(8) شعر و شاعري

تعريف شعر

شعر به معني دانستن، زيركي و توجه خاصّ است و در اصطلاح به كلام موزون و قافيه‌دار اطلاق مي‌شود،(1) راغب گويد: شاعر به علت فطنت و دقت شاعر ناميده شده و شعر در اصل نوعي از علوم دقيق است و در اصطلاح به معني كلام موزون و قافيه‌دار آمده است.

شعر بيشتر توأم با تخيّلات است كه در خارج مصداق حقيقي ندارند و شاعر بــه قدرت خيــال خويش آنهــا را در قالــب الفاظ ريخته است، عليهذا بايد شعر را كــلام خيـال‌پرداز بگوئيم.

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه