- دیباچه 1
- اشاره 4
- اشاره 4
- 1. اصطلاح شناسی 4
- پیش گفتار 4
- الف) نظام فقهی 5
- ب) نظام اعتقادی 5
- 2. تعداد فرقه ها 8
- 3. ملاک تعیین اهل سنت 11
- بخش اول:سیره علمی امام صادق علیه السلام 17
- اشاره 17
- اشاره 18
- فصل اول: خطوط کلی سیره علمی امام صادق علیه السلام 18
- 1. تأکید بر الهامی بودن علم امام 19
- 2.کتمان اسرار و پنهان داشتن عقاید 29
- 3. مرجعیت عامه مردم 33
- 4. نهی از قیاس 35
- 5. بهره گیری از روش های علمی رایج 35
- 6 . نظارت امام بر مناظره های اصحاب 37
- 7. تأکید امام صادق علیه السلام بر تخصص اصحاب 40
- 8 . لزوم اجازه امام صادق علیه السلام در مناظره 41
- 9. نهی از نقل اسرائیلیات 43
- 10. ایجاد اختلاف در آرای اصحاب 44
- 11. ترجیح خبر مخالف عامّه، در صورت تعارض 45
- 12. اصل شتاب زدگی نداشتن در تکذیب 46
- 13. انتخاب مکان و زمان مناسب 47
- 14. توجه به درایت و فهم احادیث 48
- 15. برتری دادن دانش بر عبادت 48
- 16. تصریح به جواز نقل برخی احادیث 49
- 17. منع از ارتباط با حاکمان و کارگزاران حکومت 49
- 20. تشویق به جدال احسن و نهی از جدال غیر احسن 50
- 18. تأکید بر بینش عقلی 50
- 19. جویا شدن از دیدگاه های مخالفان و عامه 50
- 21. تأکید بر نوشتن احادیث و علوم 51
- اشاره 52
- فصل دوم: سیره امام صادق علیه السلام در برخورد با مذاهب و گروه های اهل سنت 52
- 1. گروه مرجئه 56
- اشاره 56
- الف) اهمیت عمل و نقش آن در ایمان 57
- ب) سیره امام صادق علیه السلام در برخورد با مرجئه 59
- 2. گروه قدریه 65
- اشاره 65
- الف) قدریه چه کسانی هستند؟ 68
- ب) سیره پیشوایان چهارگانه اهل سنت در برابر قدریه 70
- ج) سیره امام صادق علیه السلام در برخورد با قدریه 71
- 3. گروه جبریه 73
- اشاره 73
- الف) جُهَمیه 74
- ب) سیره امام صادق علیه السلام در برخورد با جبریه 76
- 4. گروه معتزله 77
- اشاره 77
- الف) خلق قرآن 79
- ب) نفی صفات و نفی رؤیت خدا 80
- ج) گرایش سیاسی معتزله 81
- د) قضا و قدر الهی، تفویض، امر بین الامرین 82
- ه ) سیره امام صادق علیه السلام و شیعیان در برابر معتزله 84
- 5. امام صادق علیه السلام و قُصّاص 90
- 6 . امام صادق علیه السلام، متصوفه و زهّاد 95
- اشاره 95
- 1. _رابعه عدوّیه_ (م. 135 و به قولی 185 ه . ق) 95
- 2. _ابوهاشم صوفی_ (م. 150 ه . ق) 95
- 3. حسن بن صالح بن حی (م. 167 ه . ق) 108
- 4. حسن بصری (م. 110 ه . ق) 109
- 5. حکم بن عتیبه (م. 160 ه . ق) 115
- 6 . سالم بن ابی حفصه 116
- 7. سفیان ثوری (م. 161 ه . ق) 117
- اشاره 117
- الف) پاسخ امام صادق علیه السلام به اعتراض سفیان 120
- ب) جعل حدیث از امام صادق علیه السلام 122
- ج) سفیان و شخصیت امام علی علیه السلام 123
- ه ) سفیان و قیام زید 125
- د) شخصیت سیاسی سفیان ثوری 125
- 8 . طاووس بن کیسان یمانی (م. 106 ه . ق) 126
- 9. عبداللّه بن شبرمه بن طفیل (72 _ 144 ه . ق) 128
- 10. عمرو بن عبید (م. 143 ه. ق) 132
- 11. عبّاد بن کثیر بصری 138
- 14. غیلان دمشقی 141
- 13. عمرو بن ابی المقدام 141
- 12. عمر بن زرّ 141
- 15. مالک بن انس (م. 179 ه . ق) 144
- 16. ابن سیرین (م. 110 ه . ق) 153
- 17. محمد بن عبدالرحمن بن أبی لیلی (74 _ 148 ه .ق) 157
- 18. ابوحنیفه، نعمان بن ثابت (م. 150 ه . ق) 160
- 19. یحیی بن سعید انصاری (م. 143 ه . ق) 192
- فصل اول: اصول و سیاست های کلی 193
- بخش دوم:سیره سیاسی امام صادق علیه السلام 193
- اشاره 193
- 1. اصول تقیه 193
- 2. نفی مشروعیت خلافت خلفا 194
- 3. باز داشتن افراد از خدمت در دستگاه خلافت 196
- 5. بازداشتن شیعیان از مراجعه به قضات و والیان 197
- 4. باز داشتن از دوستی با بنی امیه 197
- 6. حمایت از قیام های مردمی بر ضد حکومت ستمگر 199
- 7. به کارگیری مأمورانی در دستگاه خلافت 200
- 8. وساطت امام صادق علیه السلام نزد کارگزاران اموی 201
- 9. نهی از هم نشینی با والیان و کارگزارن حکومتی 203
- 10. رعایت احکام الهی 203
- 11. معرفی منصب خلافت به عنوان تکلیفی الهی و بسیار سخت 204
- 1. قیام زید بن علی 205
- فصل دوم: سیره سیاسی امام صادق علیه السلام در عهد بنی امیه 205
- اشاره 205
- 2. امام صادق علیه السلام و زید بن علی 206
- 3. قیام زید و بزرگان اهل سنت 210
- اشاره 212
- فصل سوم: سیره سیاسی امام صادق علیه السلام در دوره انتقال خلافت 212
- 1. داعیان عباسی 212
- 2. بیعت ابواء 230
- 3. شیوه های دعوت عباسیان 233
- 4. دعوت از امام صادق علیه السلام برای پذیرفتن رهبری دعوت 242
- اشاره 242
- الف) دعوت ابوسلمه 243
- ب) دعوت ابومسلم 245
- 5. تقاضای یاران امام صادق علیه السلام برای قیام 247
- 1. سفاح 253
- اشاره 253
- فصل چهارم: سیره امام صادق علیه السلام در عهد بنی عباس 253
- اشاره 254
- 2. منصور (136 _ 158 ه . ق) 254
- ب) شکست توطئه منصور 255
- الف) آغاز اختلاف بین عباسیان و علویان 255
- ج) بررسی روایت توطئه 256
- ه ) تقاضای منصور از امام برای دیدار با او 257
- د) کمک های مالی منصور به علویان 257
- و) تصمیم بر قتل امام 258
- ز) قیام محمد بن عبدالله بن الحسن بن الحسن علیه السلام 261
- ح) دستگیری بنی الحسن علیه السلام و اندوه امام صادق علیه السلام 262
- ط) نامه امام صادق علیه السلام به عبدالله بن حسن علیه السلام 263
- ی) شرکت کنندگان در قیام 266
- ک) قیام ابرهیم بن عبدالله 269
- 3. شهادت امام 270
- اشاره 272
- بخش سوم:سیره اجتماعی امام صادق علیه السلام 272
- اصول کلی برخوردهای اجتماعی امام صادق علیه السلام 272
- اصل اول: تقیّه 272
- اصل دوم: هم نشینی با اهل سنّت 277
- اصل سوم: عدم فراخوانی عامّه به تشیّع 278
- اصل چهارم: ارتباط امام با همه گروه ها 279
- اصل پنجم: کمک های مالی به مخالفان 280
- اصل ششم: سفارش به صله ارحام 281
- اصل هفتم: سازمان دهی شیعیان در برابر دیگر فرقه ها 282
- اصل هشتم: همدردی با همه مردم (شیعه و سنی) 283
- اصل دهم: بیان برخی واقعیت های تاریخی 284
- اصل نهم: سفارش به بی تفاوتی در برابر توهین به اهل بیت علیهم السلام 284
- اصل یازدهم: توصیه به ترک اعمال تنش زا توسط اصحاب 285
- اصل دوازدهم: تلاش علمی امام بر تصحیح برخی باورهای دینی _ اجتماعی 286
- اصل سیزدهم: محافظت از جوانان در برابر انحرافات 288
- بخش چهارم:همراه با برنامه سازان 289
- اشاره 289
- فقه جعفری و عملکرد رسانه 292
- پیشنهادهای برنامه ای 294
- پرسش های کارشناسی 296
- سخن پایانی 301
- کتاب نامه 302
که در پذیرش عذر از دیگران برتر است، عذر فردی را که می گوید توانایی ندارم و واقعاً هم توانا نیست نپذیرد؟
طاووس که متوجه قصد امام مبنی بر خطا بودن بینش جبر شده بود، سخن امام را پذیرفت و بلند شد؛ در حالی که می گفت: بین من و سخن حق دشمنی وجود ندارد. خداوند آگاه است که رسالت خود را در کجا قرار دهد. نصیحت تو را می پذیرم.(1)
4. گروه معتزله
اشاره
معتزله از گروه های اعتقادی معاصر امام صادق علیه السلام است. معتزله و قدریه دو گروه مستقل بودند؛ اگرچه برخی همانند بغدادی، قدریه و معتزله را یکی دانسته اند.(2) و به گفته برخی، معتزله اصول پنج گانه خود را از قدریه گرفته است.(3)
دلایل زیر جدایی قدریه و معتزله را تأیید می کند:
یک _ بنیان گذار قدریه به گفته مشهور، معبد جهمی است که در سال 80 ه . ق در گذشته است و حال آنکه، مؤسس معتزله نزد مشهور، _واصل بن عطاء_ است.(4)
دو _ قدریه به اصل «منزلهٌ بین منزلتین» که اصل اساسی معتزله است، معتقد نبودند و غیلان یکی از بزرگان قدریه در مسئله ایمان، مرجئی بود.(5)
1- [1] . بحارالانوار، ج 5، ص 58 و ج 47، ص 358 و ج 5، ص 59.
2- [2] . معارف، دوره 5، ش 1، ص 5؛ الفرق بین الفرق، ص 93.
3- [3] . فرقه های اسلامی در سرزمین شام، ص 98 و 42.
4- [4] . معارف، دوره 5، ش 1، ص 5؛ الفرق بین الفرق، ص 93.
5- [5] . معارف، دوره 5، ش 1، ص 5.