(ابدیت، شفاعت، لقاء اللّه از دیدگاه قرآن و حدیث ( تفسیر موضوعی المیزان صفحه 108

اجـتماعـي آنـان را حفظ نموده، پس اين آمارگيري هيچ دلالت بر مقصود آنان ندارد.(1)

صـلاحيت طـرفين شـفاعـت

«وَ لا يَمْلِكُ‌الَّذينَ يَدْعُونَ مِنْ دوُنِهِ الشَّفاعَةَ اِلاّ مَنْ شَهِدَ بِالْحَقِّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ،»

«و معبودهايــي كه به جاي خدا عبادت مي‌كنند، مالك شفاعت ايشان نيستند، تنها كساني مي‌توانند شفاعت كنند كه به دين حق شهادت داده و عالم بـه كـرده‌هــاي خـلـق بـــوده بـاشنــد.» (86 / زخـرف)

صلاحيت طرفين شفاعت (225)

اين آيه شريفه تصريح دارد بر اينكه شفاعتي در كار هست!

صلاحيت شفاعت كننده :

غير از خدا هيچ معبودي مالك شفاعت نيست، نه ملائكه و نه جن و نه بشر و نه هيچ معبودي ديگر.

و مــراد از كلمه حق در اينجا ديــن توحيد، و مراد از شهادت به حق اعتراف به آن ديــن اســـت.