امرها و نهیها و تحریم‌های خدا از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 31

(68) امرها ، نهي‌ها و تحريم‌هاي خدا

امر به انجام واجبات عبادي و مالي و اعتصام به خدا

«... فَاَقيمُوا الصَّلوةَ وَ اتُوا الزَّكوةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللّهِ هُوَ مَوْليكُمْ فَنِعْمَ‌الْمَوْلي وَ نِعْمَ النَّصيرُ»

«... پس نمــاز گزاريــد و زكـات دهيــد و به خدا تكيــه كنيــد كه او مــولاي شمــا اســت و چـه خــوب مــولا و چــه خــوب يــاوري اســت» . (78 / حج)

اين جمله تفريع بر همه مطالبي است كه خدا با آنها بر مسلمين منّت نهاد، يعني: پس بنابراين واجب است بر شما كه نماز به پا داريد و زكات بپردازيد ـ كه اين دو اشاره است

امر به‌انجام واجبات‌عبادي و مالي و اعتصام به‌خدا (69)

به واجبـات عبادي و مالي.

«و در همه احوال متمسّك به خدا شويد»، يعني به آنچه امر مي‌كند مؤتمر شده، از آنچه نهي مي‌كند منتهي گرديد، و در هيچ حالي از او قطع رابطه مكنيد، چون او مولي و سرپرست شما است شايسته نيست كه بنده از مولاي خود ببرد و آدمي را نمـي‌رسـد كه با اينكه از هر جهت ضعيـف است از ياور خود قطع كند. (1)

امــر به توبـه نصـوح

«يا اَيُّهَا الَّذينَ امَنُوا تُوبُوا اِلَي اللّهِ تَوْبَةً نَصُوحا...»