امرها و نهیها و تحریم‌های خدا از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 57

در كافي از علي بن ابراهيم از پدرش از ابن ابي عمير از بعضي اصحابش از امــام صادق عليه‌السلام روايت شده كه فرمود: هركــس درباره مؤمنيــن چيزي بگويد كه با دو چشم خود ديده و با دوگوش خود شنيده باشد، تازه از كساني خواهد بود كه دوست دارند فحشاء در بين مؤمنين منتشر شود.

باز در همــان كتــاب به سنــد خــود از اسحــاق بــن عَمّار، از امام صادق عليه‌السلام روايت كرده كه فرمود: رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌و‌آله فرمــود: هر كس عمــل زشتــي را اشــاعه

نهي شديد از اشاعه فحشا (127)

دهـــد، مثـل كســي مـي‌مــانـد كـه آن را بـاب كــرده باشـد.(1)

نهي شديد از افترا زدن به زنان شوهردار عفيف مؤمن غافل

«اِنَّ الَّذيـنَ يَرْمُونَ الْمُحْصَناتِ الْغافِلاتِ الْمُؤْمِناتِ لُعِنُوا فِي الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظيمٌ يَوْمَ تَشْهَدُ عَلَيْهِمْ اَلْسِنَتُهُمْ وَ اَيْديهِمْ وَ اَرْجُلُهُمْ بِما كانُوا يَعْمَلُونَ يَـوْمَئِذٍ يُـوَفّيهِمُ اللّـهُ دينَهُـمُ الْحَــقَّ وَ يَعْـلَمـُـونَ اَنَّ الــلّــهَ هُــوَ الْـحَقُّ الْمُبينُ»

1- الميــــــزان ج: 15 ص: 133.

(128) امرها ، نهي‌ها و تحريم‌هاي خدا

«كساني كه به زنان با ايمان عـفيف بـي خبر از كـار بـد، تهـمت بستنـد محققـا در دنيـا و آخـرت ملعون شدند و هم آنـان بـه عــذاب سـخـت معـذب خواهند شد، بترسيد از روزي كه زبان و دست و پاي ايشان بر اعمال آنها گواهي دهـد، كه در آن روز خــدا حسـاب و كيفـر آنها را تمام و كامل خواهد پـرداخــت.» (4 / نور)

اينكه از مؤمنات سه صفت را بر شمرده، به منظور دلالت بر عظمت معصيت بوده، چون صفت داشتن شوهر و عفت و غفلت و ايمان هر يك سبب تامي هستند براي اينكه نسبت زنا را ظلم، و نسبت دهنده را ظالم و متهم بي گناه را مظلوم جلوه دهند، تا چه رسد به اينكه همه آن صفات با هم جمع باشند، يعني زن متهم به زنــا، هم شوهردار و عفيف باشــد، هم با ايمان، و هم غافــل از چنين نسبت كه در اين صورت نسبــت زنا به او