- تقديم به 1
- متن تأئيديه حضرت آيةاللّه محمد يزدي 2
- متن تائيديه حضرت آيةاللّه مرتضي مقتدايي 3
- متنتأييديه حضرت آيةاللّهسيدعلياصغردستغيبنماينده محترمخبرگانرهبريدراستانفارس 4
- مقدمه ناشر 5
- مقـدمـه مـؤلـف 7
- فصل اوّل:امـرهاي خـدا 10
- اوامر تشريع شده در اول خلقت انسان 11
- 1 ـ امر به واجب بودن لباس ظاهري و باطني و مباح بودن زينت 11
- 2 ـ امـــر بــه زينـــت نيكــو براي نمـــاز 13
- 3 ـ مجوز الهي خوردن و نوشيدن و تحريـم اسراف 14
- 4 ـ امر به استفاده از زينتهاي الهي 15
- 5 ـ امر به استفاده از رزقهاي پاكيزه الهي 16
- 6 ـ امــر به قســط و عبــادت خالصانــه 18
- قسمت دوم : تكاليـــف و احكـام فرعــي ديــن 21
- تكاليـــف و احكـام فرعــي ديــن 21
- 1 ـ امــر بــه اخــلاص در پـرستــــش 22
- 3 ـ امر بـه واجب بودن احترام پدر و مادر 23
- 2 ـ امر به احسان والدين 23
- 4 ـ امر به تواضع نسبت به والدين و دعا در حقآنان 24
- 5 ـ امر به اداي حقوق واجب و نهي از اسراف و تبذير 26
- 6 ـ امر به ملاطفت و بيان نرم با ارحام و فقيران فاميل 27
- 7 ـ امر به صحت عمل در خريد و فروش 28
- قسمــت سوم: سايــر اوامــر الهي 29
- امر به انجام عبادات و اجراي احكام 29
- امـر به جهاد خالص: رعايــت حق جهــاد 30
- امــر به توبـه نصـوح 31
- امر به انجام واجبات عبادي و مالي و اعتصام به خدا 31
- امر به استفاده از تمام خوردنيهاي حلال و طيّب روي زمين 32
- هشدار از خطوات شيطان در رزقهاي طيّب 33
- فصل دوّم:نهيهاي خـدا 36
- 1 ـ نهي از فريب شيطان 36
- نواهي تشريع شده در اول خلقت انسان 36
- 2 ـ نهي از فحشــاء 39
- تحريمهاي الهي در اول خلقت انسان 40
- محـرمات مشترك در همه اديان 41
- تكاليـــف و احكام فرعــي ديـن 47
- قسمت دوم: تكاليـــف و احكام فرعــي ديـن 47
- 1 ـ نـهـي از افـراط و تـفـريط در انفـاق 47
- 2 ـ نهي شديداز فرزندكشي بخاطر ترساز فقر و خواري 48
- 3 ـ نهي شديــد از نزديك شدن بـــه عمـل زشـــت زنـا 49
- 4 ـ نـهـــي از قـتـــــل نـفـــــس 50
- 5 ـ نهي از تجاوز بـه مـال يـتيـم 51
- 6 ـ نهي از متابعت بدون علم 52
- 7 ـ نهي از تكبر و خوشحالي زياد بـراي باطل 53
- قـسمـت ســوم: ســـايــــر نـواهـي الــهـي 55
- نهـي از دشنـام دادن به مقـدسـات ديني ديگران 55
- نهي شديد از اشاعه فحشا 56
- نهي شديد از افترا زدن به زنان شوهردار عفيف مؤمن غافل 57
- نهـــي از كــم فروشي و فساد در معــامــلات 58
- نهــي از تصـرف بـاطــل در امــوال 60
- نهـــي از رشوه دادن و رشـوه گرفتن 61
- نهي از باب كردن حلال و حرام بدون وحي 62
- نهيشديدازحرامكردنحلالخدا 63
- بدعت رهبانيت مسيحي 66
- شرط جهالــت در ارتكــاب محرمات 68
- فصل سوّم:تحريمهاي الهـي 70
- قُــلْ فيْهِمــآ اِثْــمٌ كَبيرٌ 71
- تحريم چهـار مرحلهاي شراب 72
- تحـريم قطعي شراب 73
- ترتيب آيات تحريم تدريجي شراب و شرابخواري 74
- روايـــات وارده در تـحـريـم شــراب 76
- شرح آخرين حكـم تحريم شراب، قمار، انصاب و ازلام 78
- دستور نهايي منع كامل شرابخواري 86
- تكليف شرابخواريهاي قبل از تحريم 88
- زمان تحريــم شــراب 90
- تحريــم شـــراب در همـــه اديـــان 91
- روايات مربوط به تحريم شراب و قمار 92
- تـحـــريــم زنـــا 93
- گفتاري پيرامون حرمت زنا 94
- روايــات وارده در شنــاعـت زنــا 98
- تشريــــع تحريــــم ربــا 99
- تحريم ربا و ربا خواري در قرآن 99
- تشديد تحريم ربا 100
- تقـابـل ربـا بـا انفـاق و صـدقـه 103
- عبرت تاريخ درباره تسلط رباخواران و دوستي با دشمنان اسلام 104
- شديدترين لحن خدا عليه ربا خواران 104
- مخبّط شدن ربا خواران بوسيله مَسِّ شيطان 105
- وضع مغزي و تفكرات انسان مخبّط 106
- توجيه مغز مخبّط رباخوار درباره همساني تجارت و ربا 108
- وَ اَحَـلَّ اللّـهُ الْبَيْـعَ وَ حَـرَّمَ الـرِّبـا! 109
- تكليف گناه رباخواري و همه گناهان قبل از توبـه 110
- افزايش مال بوسيله صدقات و نقصان آن بوسيله ربا 111
- از طلب ربا آنچه نزد بدهكاران مانده صرفنظر كنيد! 115
- اگـر ربـاخـواري را بـس نكنيـد به خـدا و رسـولش اعـلان جنـگ دادهايــد! 116
- اثبات مالكيت رباخوار بعد از توبه بر اصل مال، بدون بهره 117
- دستور تمديد زمان بازپرداخت قرض فقرا تا زمان تمكن آنها 117
- روايات وارده در زمينه رباخواري 118
- حلّيّــت تمـــام رزقهـــاي پـاكيــــزه خــدا 119
- خوردنيهاي حلال و حرام 119
- مجـوز خوردن گوشت چارپايان بزرگسال و خردسال 120
- مــوارد استثنــا در غذاهــا و تحريـــم آنهـا 121
- تحريـم خوردنيهـاي چهارگانه 121
- شرايط اضطرار، و مجوز استفاده محدود از غذاهاي حرام 122
- برداشته شدن حكم حرمت، به عنوان حكم ثانوي 123
- حلال شدن غذاي اهل كتاب و شرايط و دلايل آن 125
- گوشتهاي حلال و حرام، و شرايط حرام شدن گوشت 127
- حرمتخونوسهنوعگوشت،انواعمرداروكشتار حرام (309) 129
- گوشت ميتــه، و شرايــط مردار شـدن حيوان 130
- حرامشدن گوشت بهدليل ذبح در روي نُصُب و تقسيم باازلام 132
- روايـــات وارده در زمينـــه انـــواع گــوشتهـاي حـرام 133
- ضابطه عام حلال بودن طيّبات و پاكيزهها 134
- ضوابط و شرايط خاص براي حلالشدن گوشت شكار 135
- روايتي درباره شكار با سگ و ساير شكاريها 136
- ذبــح شرعـــي، و شرايـــط آن 137
- فلسفه قوانين الهي در مورد ذبح حيوان و خوردن گوشت 140
- عواملطبيعي و فكري مؤثر در تغذيه انسانها از گوشت 140
- روايات وارده در زمينه ذبح چهارپايان 140
- عقـائد امتها در مورد خوردن گوشت 141
- تقابل ذبح و عاطفه، و فلسفه تجويز ذبح در قانون الهي 143
- تفسيري از امام صادق عليهالسلام در فلسفه محرمات الهي 146
- چرا اسلام حلّيّت گوشت را مبني بر تذكيه كرده؟ 146
- نفي احكام ساختگي زمان جاهليت درباره حيوانات (359) 148
- ميــــــــــوه و زرع 149
- جواز خوردن ميوه و زرع 149
- مجـوز خوردن ميـوهها 150
- دادن حق فقرا در زمان برداشت محصول 150
- روايات وارده در زمينه حق فقرا در ميوه و زرع 151
در آيــه اولـي كـه نـهـي را بـطـور عـمـوم بيـان فـرمـود نـه تنـها از نخـوردن، از ايـن جـهـت اسـت كـه مـيخـواهـد قاعـده كلـي بيـان كنـد، چـون مـلاك نـهي، هـم در خوردنيهاي حلال است و هم در غير خوردنيها.
نكتهاي كه در ذكر آنست، اين است كه اشاره كند به اينكه حلال و طيّب بودن روزي عذر براي كسيكه بخواهد پيرامون رهبانيت بگردد باقي نميگذارد.(1)
بدعت رهبانيت مسيحي
1- الميـــــزان ج: 6 ص: 156.
(146) امرها ، نهيها و تحريمهاي خدا
«ثُمَّ قَفَّيْنا عَلي اثارِهِمْ بِرُسُلِنا وَ قَفَّيْنا بِعيسَي بْنِ مَرْيَمَ وَ اتَيْنـاهُ الاِْنْجيلَ وَ جَعَلْنا في قُلُوبِالَّذينَ اتَّبَعـُوهُ رَأْفَةً وَ رَحْمَـةً وَ رَهْبانِيَّةً نِ ابْتَدَعُوها ما كَتَبْناها عَلَيْهِمْ اِلاَّ ابْتِغـاءَ رِضْـوانِاللّهِ فَما رَعَوْها حَقَّ رِعايَتِها فَأتَيْنَا الَّذينَ امَنُـــوا مِنْهُـــمْ اَجْـــرَهُــمْ وَ كَثيــرٌ مِنْهُــمْ فاسِقُـــونَ»
«به دنبال آن رسولان خود را گسيل داشتيم، و عيس بن مريم را فرستاديم، و به او انجيل داديم، و در دل پيروانش رأفت و رحمت قرار داديم، و رهبانيتي كه خود آنان بدعتشرا نهاده بودند و ما برآنان واجبنكرده بوديم امامنظور آنان هم جز رضاي خدا نبود، اما آنطوركه بايد رعايت آن رهبانيت را نكردند، و در نتيجه بهكسانيكه از ايشان ايمان آورده بودند، اجرشان را داديم و بسياري از ايشان
بدعت رهبانيت مسيحي (147)
فـاســـق شدنــد». (27 / حديد)
كلمه رهبانيت از ماده رهبت به معناي خشيت و ترس است، و عرفا اطلاق بر تـرك دنياميشود، بهاينكه كسي رابطهخود را ازمردم قطعكند و يكسره بهعبادتخدا بپردازد، و انگيزهاش از اين كار خشيت از خدا باشد.