غدیر در سیره حضرت امام کاظم علیه السلام صفحه 22

پس آن شخص برگشت به خراسان، چون به خراسان رسید دید اشخاصی را که حضرت اموالشان را قبول نفرمود و ردّ کرد فطحی مذهب شده اند و شطیطه بر مذهب حقّ باقی است، پس سلام حضرت را به او رسانید و همیان و شقّه کفن که حضرت برای او فرستاده بود به او رسانید، پس نوزده روز زنده بود هم چنان که حضرت فرموده بود.

و چون وفات یافت حضرت برای تجهیز او آمد در حالی که سوار بر شتر بود، و چون از امر او فارغ شد سوار بر شتر خود شد و برگشت به طرف بیابان و فرمود:

آگاهی ده یاران خود را و برسان به ایشان سلام مرا و بگو به ایشان که من کسی که جاری مجرای من است از امامان لا بدّ و ناچاریم از آن که باید حاضر شویم به جنازه های شما در هر شهری که باشید، پس از خدا بپرهیزید در امر خودتان.

خبر از شهادت

لرزیدن سندی بن شاهک در حضور هشتاد نفر از علماء، بر اثر گفتار امام کاظم علیه السّلام

شیخ صدوق (ره) از حسن بن محمّد بشّار نقل می کند که گفت: یکی از شیوخ و بزرگان اهل تسنّن که مورد قبول آنها است و از اهالی «قطیعه الرّبیع» است نقل کرد: من با بعضی از بنی هاشم که مردم به فضل او اعتراف داشتند، ملاقات کردم، که هیچ کس را در عبادت و علم، مانند او ندیده بودم.

گفتم: «چه کسی را با چه حال دیده ای؟».

گفت: در زمان سندی بن شاهک (عصر حکومت هارون) ما را که هشتاد نفر از شخصیّتهای نیک بودیم، در خانه ای جمع کردند، در آنجا به حضور موسی بن جعفر علیه السّلام رفتیم، سندی بن شاهک به ما رو کرد و گفت: