غدیر در سیره حضرت امام کاظم علیه السلام صفحه 44

بپرهیز از آن که منع کنی مال خود را در طاعت خدا که انفاق خواهی کرد دو مثل آن را در معصیت.

3-قال الکاظم علیه السّلام: من استوی یوماه فهو مغبون و من کان آخر یومیه شرّهما فهو ملعون و من لم یعرف الزیاده فی نفسه فهو فی النقصان و من کان إلی النقصان فالموت خیر له من الحیاه .

کسی که دو روزش (یعنی روز گذشته اش و روزی که در آن است) مساوی باشد مغبون است، و کسی که روز دوّمش بدتر از روز اوّل (یعنی روز گذشته اش باشد) پس او ملعون است، و کسی که زیادتی در نفس خود نمی یابد در نقصان است، و کسی که رو به نقصان است مرگ از برای او بهتر از حیات است.

4-قال الکاظم علیه السّلام: «... و اللّه ینزل المعونه علی قدر المئونه، و ینزل الصبر علی قدر المصیبه، و من اقتصد و قنع بقیت علیه النعمه، و من بذّر و أسرف زالت عنه النعمه، و أداء الأمانه و الصدق یجلبان الرزق و الخیانه و الکذب یجلبان الفقر و النفاق، و إذا أراد اللّه بالنمله شرا أنبت لها جناحین فطارت فأکلها الطیر ...»

به خدا قسم است که نازل می شود معونه به قدر مؤونه، و نازل می شود صبر به قدر مصیبت و کسی که میانه روی کند و قناعت نماید نعمت بر او بماند، و کسی که تبذیر و اسراف کند نعمت از او زایل گردد، و ادا کردن امانت و راستی در گفتار روزی بیاورد، و خیانت و دروغ فقر و نفاق آورد، و هرگاه خدا خواهد که به مورچه شرّی برسد برای او دو بال برویاند آنگاه مورچه بپرد و مرغ هوا او را بخورد.