غدیر در سیره حضرت امام کاظم علیه السلام صفحه 46

زندگانی حضرت امام موسی کاظم(ع)، ترجمه بحار الأنوار ،ص:133

هادی

صاحب عمده الطّالب گفته: هادی آن حضرت را گرفته و در حبس نمود، امیر المؤمنین علیه السّلام را در خواب دید که به او فرمود:

فَهَلْ عَسَیْتُمْ إِنْ تَوَلَّیْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَکُمْ.

چون بیدار شد مراد آن حضرت را دانست، امر کرد حضرت امام موسی علیه السّلام را از حبس رها کردند.

بعد از چندی بازخواست آن حضرت را حبس کند و اذیّت رساند، اجل او را مهلت نداد و هلاک شد، چون خلافت به هارون الرّشید رسید آن حضرت را به بغداد آورد و مدّتی محبوس داشت و در سال چهار دهم خلافت خویش آن حضرت را به زهر شهید کرد.

هارون الرشید

گویند هنگامی که هارون الرشید وارد مدینه شد در سفری که اراده حج داشت حضرت موسی بن جعفر علیهما السّلام را دستگیر کرد و او را مقید ساخت، و پس از آن دستور داد و عماری تهیه کردند و موسی بن جعفر را در یکی از آن دو عماری گذاشتند، و روی استر نهاده بطرف بصره و کوفه فرستادند، و با هر یک از دو عماری گروهی براه افتادند، و علت این داستان از این جهت بود که وی میخواست جریان را بر مردم مخفی بدارد هارون امر کرد موسی بن جعفر را به عیسی بن جعفر تحویل دهند، وی مدت یک سال موسی علیه السّلام را در نزد خود زیر نظر گرفت، هارون برای وی نوشت موسی بن جعفر را بقتل برسان و لیکن عیسی زیر بار نرفت، پس از این موسی بن جعفر را به بغداد آورد و به فضل بن ربیع تحویل داد و مدت درازی هم در نزد این مرد ماند، هارون به فضل هم پیشنهاد قتل او را کرد فضل هم از شرکت در خون او خودداری کرد.