هدیه معصومیه صفحه 49

پیروی و متابعت است و در تعبیرهای روایی معنای دوم مدّ نظر است و این معنا معروفتر نیز هست . هر کجا کلمه « شیعه » بطور مطلق به کار برده شود، منظور همان معنای متابعت و پیروی خواهد بود .

تشیع در عصر نبوی:

به عقیده ی امامیه و طبق صدها حدیث و نقل قطعی در کتب تاریخی معتبر مبدأ پیدایش تشیع عصر رسول اکرم صلی الله علیه و آله بوده است . بسیاری از مفسران در تفسیر آیه شریفه « إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیِّهِ »(1) .

این کلام پیامبر مکرم اسلام را آورده اند که فرمودند : « منظور از این آیه علی و شیعیان و پیروان اوست » .

مفسر معروف « سیوطی » در کتاب « درالمنثور » آورده است که جابر بن عبداللّه انصاری صحابی معروف نقل می کند : « در خدمت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بودیم که علی علیه السلام به سوی ما آمد. هنگامی که چشم پیامبر صلی الله علیه و آله به او افتاد فرمود : « والذی نفسی بیده انّ هذا وشیعته لهم الفائزون یوم القیامه » سوگند به کسی که جانم در « دست قدرت اوست او و شیعیانش رستگاران روز قیامت هستند » سپس آیه