آشنایی با علوم قرآنی صفحه 120

صفحه 120

تأویل‌

اشاره

تأویل

اینک باید به شرح بقیه کلمات کلیدی آیه هفتم آل عمران بپردازیم. در آن آیه پس از تقسیم آیات به محکمات و متشابهات، این حقیقت گفته شد که دلهای منحرف از حق در پی تأویل متشابهات برمی‌آیند تا در سخن خدا تخلیط و فتنه‌انگیزی کنند. پس باید بحثی درباره «تأویل» داشته باشیم و معنی آن را در علوم قرآنی روشن کنیم:

تأویل از ریشه «أول» و به معنی رجوع به اصل است، و تأویل چیزی برگرداندن آن به اصل و حقیقتش می‌باشد. «1»

مقصود این است که گاه ظاهر عبارت یا کاری شبهه برانگیز می‌باشد، تأویل برای برطرف کردن شبهه‌ای است که در گفتار یا کردار پیدا شده و سبب پنهان شدن حقیقت معنی و هدف اصلی گشته، پس ضروری است که سخن یا عمل را تأویل کنیم تا مراد اصلی گوینده یا فاعل معلوم شود. بنابراین «فرقی هست میان تفسیر و تأویل، که بیان معنی آیات محکم را تفسیر گویند، و بیان معنی آیات متشابه و دگر وجوه و احتمالات او را تأویل گویند و حق تعالی [در آیه مورد بحث] لفظ تأویل در باب متشابه اطلاق کرد». «2»

اکنون معانی و کاربرد تأویل را در قرآن مجید ذکر می‌کنیم:

1- تأویل متشابه‌

1- تأویل متشابه

به معنی توجیه صحیح آن است به صورتی که عقل و نقل آن را بپذیرد. مثال تأویل در کلام متشابه مانند آیه هفتم سوره آل عمران که توضیح داده شد، و در کار متشابه مانند کارهای بنده شگرف خداوند- خضر- که در پایان مصاحبتش با حضرت موسی علیه السّلام گفت: ذلِکَ تَأْوِیلُ ما لَمْ تَسْطِعْ عَلَیْهِ صَبْراً «3» «این بود تأویل [معنی پنهان] آنچه که نتوانستی بر آن شکیبایی ورزی».

در این موارد تأویل به معنی «کشف معنی باطنی آیه» می‌باشد که در بعضی احادیث هم آمده و موجب زنده و پاینده بودن کتاب خداست.


__________________________________________________
(1) ر ک: المفردات، أول؛ التفسیر و المفسرون، 1/ 19.
(2) روض الجنان، 4/ 179.
(3) الکهف/ 82.
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه