- پوزش از پیشگاه قرآن 1
- درآمد 1
- پیشگفتار 3
- ضرورت شناخت قرآن 4
- فصل 1 وحی، ارتباط با فراسوی جهان 7
- نیاز انسان به وحی 10
- خلوتگزینی و دوران آمادگی 12
- آغاز وحی 14
- اشاره 15
- معانی وحی 15
- 1- پیغام خداوند به فرشتگان: 16
- 2- هدایت تکوینی و الهام غریزی حیوانات: 16
- 4- سخن گفتن آفریدگار با بنده برگزیده خود: 17
- 3- الهام، در دل افکندن مطلبی: 17
- حالت پیامبر در گرفتن وحی 18
- شناسایی وحی 19
- پیامآور یا نابغه 20
- فرق وحی با الهام و تجلّی ضمیر ناخودآگاه 21
- فصل 2 نزول قرآن 27
- اسباب نزول، شأن نزول 33
- گستردگی معنی آیات 34
- فصل 3 قرائت قرآن و قاریان 36
- تعلیم قرآن 37
- اهمّیت خواندن و حفظ کردن قرآن 39
- تعریف قرائت 40
- اصحاب حافظ قرآن 41
- اشاره 42
- قرّاء سبعه 42
- سبب شهرت قرّاء سبعه 43
- قرّاء عشره 44
- قرّاء اربعة عشر 44
- عوامل اختلاف قرائتها 45
- تواتر قرآن و اختلاف قرائتها 47
- ارزیابی قرائتهای هفتگانه 48
- شرط قرائت صحیح متواتر 48
- قرائت حفص 49
- تلاوت قرآن و ثواب آن 50
- اشاره 51
- آداب قرائت قرآن 51
- 1- طهارت: 52
- 3- سکوت و استماع: 52
- 2- استعاذه: 52
- 4- تلاوت: 52
- 5- ترتیل: 53
- تجوید 53
- آداب باطنی قرائت قرآن 55
- خط رایج در حجاز 57
- فصل 4 کتابت قرآن 57
- ارزش قلم و نگارش 59
- اشاره 60
- 1- نوشتافزارها در کلام اللّه: 60
- نام نوشتافزارها 60
- 2- آنچه به جای کاغذ به کار میرفته: 62
- اهتمام به کتابت قرآن 62
- کاتبان قرآن 63
- گردآوری قرآن در زمان رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله 64
- مصحف حضرت علی علیه السّلام 65
- جمع قرآن در زمان ابو بکر 66
- مصحف امام یا قرآن عثمانی 69
- شیوه تدوین مصحف امام 70
- مدت نوشتن مصاحف و شماره آنها 71
- رسم المصحف 72
- نابود کردن سایر مصاحف 74
- سرگذشت مصاحف امام 75
- نشانهگذاری حروف و اصلاح رسم مصحف 77
- خلاصه مبحث کتابت قرآن مجید 80
- 1- نداشتن نسخه بدل 83
- فصل 5 اصالت قرآن کریم 83
- 2- همهخوانی قرآن و تواتر آن 84
- 3- تواتر قرآن از منظری نو 85
- 4- بر جا بودن اوصاف و امتیازات 87
- اشاره 89
- فصل 6 نامهای کلام اللّه 89
- کتاب 90
- قرآن 90
- فرقان 91
- ذکر 91
- معرّفی قرآن از زبان قرآن 92
- تعریف قرآن 92
- فصل 7 ترتیب و تنظیم قرآن مجید 95
- آیه تسمیه 97
- سوره 98
- اندازه سورهها 99
- حروف مقطّعه 101
- اسامی سورهها 103
- احزاب 104
- تأمّلی در اسامی سورهها 104
- سورههای عزائم 109
- فایده و حکمت تقسیم قرآن به سورهها 109
- اشاره 110
- سورههای مکّی و مدنی 110
- تفاوتهای کلّی سورههای مکّی و مدنی 111
- نسخ، ناسخ و منسوخ 112
- فصل 8 محکم و متشابه 114
- اشاره 116
- فایده آیات متشابه 116
- 1- نارسایی تعبیرات و الفاظ: 116
- 2- محدودیت اندیشه انسان 117
- 3- واداشتن مسلمین به تحقیق و بررسی 118
- 4- توجه دادن به مفسّر الهی 118
- توضیح 119
- 1- تأویل متشابه 120
- تأویل 120
- اشاره 120
- 2- تأویل به معنی تعبیر خواب 121
- 3- مآل و سرانجام کار 121
- ضرورت تأویل- تأویل ناروا 121
- شرایط تأویل 122
- راسخان در علم 122
- حدیث ثقلین 124
- فصل 9 تفسیر و سیر آن در نگاهی گذرا 126
- لزوم تفسیر 126
- دانشهای لازم برای مفسّر 127
- تفسیر بدون علم، تفسیر به رأی 128
- سیر تفسیر و تطوّر آن 129
- تفسیر نقلی- تفسیر تابعین 130
- اشاره 130
- 2- سعید بن مسیّب 131
- 1- سعید بن جبیر 131
- 3- مجاهد بن جبر 131
- 5- ابو سعید حسن بصری 132
- 4- عکرمه مولا ابن عبّاس 132
- اشاره 133
- تفسیر در سده سوم 133
- 1- جامع البیان فی تفسیر القرآن 134
- اسرائیلیّات 135
- 2- ترجمه تفسیر طبری 135
- 3- کشف الأسرار و عدّة الأبرار 136
- 4- روض الجنان و روح الجنان 138
- تفسیر اجتهادی 140
- 5- مجمع البیان لعلوم القرآن 140
- تفسیر در سده چهاردهم 142
- نگرش جدید در تفسیرنویسی 142
- بازگشت به قرآن 143
- 1- المنار، روش نو در تفسیر 143
- 2- المیزان فی تفسیر القرآن 145
- 3- تفسیر نمونه 147
- ترجمه قرآن 148
- 2- ترجمه آزاد 150
- 1- ترجمه تحت اللفظی 150
- 3- ترجمه معنایی 151
- فصل 10 معجزه سخن 153
- معجزه سخن 155
- آیه، بیّنه 157
- آیات تحدّی 158
- پیشینه تحدّی و معارضه 160
- روش معارضه 161
- آیا با قرآن معارضه شده؟ 161
- وجوه اعجاز قرآن 162
- اشاره 162
- 1- فصاحت کلمه و کلام 163
- 2- بلاغت برتر یا ابر رسانایی 165
- 3- هنرهای بدیعی، آرایههای ادبی 167
- امثال قرآن 169
- تصویر هنری در قرآن 171
- 4- معارف قرآن 174
- قسمهای قرآن 176
- 5- تشریع و قانونگذاری 178
- 6- قصههای قرآنی و خبرهای غیبی 180
- 7- نداشتن اختلاف و تناقض 182
- 8- اشارات علمی 183
- 9- اعجاز عددی در قرآن 185
- 10- آهنگ قرآن و جذبه آن 186
- نمایه 189
- آیات 190
- کسان، جایها 199
- فهرست موضوعی «1» 206
- کتابنامه 215
«وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ» است به معنی «و تمام دانشان که در علم پای استوار دارند». «1»
اما توضیح درباره قرائت آیه است که بعضی پس از خواندن: وَ ما یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلَّا اللَّهُ وقف میکنند و آیه مذکور را مستأنفه (تازه شروع شده) میشمرند، در نتیجه علم به تأویل را مخصوص خدای متعال میدانند؛ امّا مفسّران بزرگی چون طبرسی و ابو الفتوح هر چند آن قول را نقل کردهاند اما با استدلالی پذیرفتنی ترجیح میدهند جمله بعد یعنی «وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ» به وسیله «واو» بر «اللّه» عطف شده باشد، در نتیجه معنی آیه این است که: تأویل متشابه را کسی نمیداند مگر «اللّه» و ثابت قدمان در علم. «2» ابو علی طبرسی در این باره حدیثی از امام باقر علیه السّلام نقل میکند که فرمودند: پیامبر خدا برترین راسخان در علم بود و همه آنچه خدا بر او نازل کرده میدانست از تأویل و تنزیل قرآن؛ و پذیرفتنی نیست که [معتقد شویم] خدای تعالی چیزی بر او بفرستد که تأویلش را بدو نیاموخته باشد. بنابراین رسول خدا و اوصیای پس از وی همه آنها را میدانند. سپس مینویسد: «آنچه این نظر را تأیید میکند اجماع صحابه و تابعین است بر این که تفسیر تمام آیات قرآن را میدانند و دیده نشده که بر جزئی از قرآن توقف کنند و آن را تفسیر نکنند به جهت این که متشابه است و جز خدا آن را نمیداند؛ و ابن عباس راجع به این آیه میگفت: من از راسخین در علم هستم.» «3»
علاوه بر این استدلال نقلی خردپسند، ابو الفتوح دلیلی عقلی میآورد و مینویسد:
«نشاید در حکمت که [خدا] با رسول- علیه السّلام- خطابی کند که او نداند، و رسول از قبل او با ما خطاب کند و نه او داند که چه میگزارد و نه ما دانیم که چه میشنویم! پس رسول علیه السّلام باید که داند، و باید که عالمان ربّانی از اهل البیت و صحابه او دانند». «4»
نتیجه بحث این که در تلاوت آیه هفتم سوره آل عمران باید «وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ» را عطف بر «اللّه» بدانیم و باور کنیم که تفسیر محکمات و تأویل متشابهات را خداوند متعال و تمام دانشان که در علم ثابت قدمند میدانند، و آنان پیامبر اکرم و عالمان ربّانی که
__________________________________________________
(1) ترجمه از میبدی است با اندک تصرف. ر ک: کشف الاسرار، 2/ 16.
(2) ر ک: روض الجنان، 4/ 181.
(3) ر ک: مجمع البیان، 2/ 701.
(4) ر ک: روض الجنان 4/ 183. در پی آنچه نقل شد دو استدلال دیگر نیز میآورد که به رعایت اختصار نقل نمیشود.