- درآمد 1
- پوزش از پیشگاه قرآن 1
- پیشگفتار 3
- ضرورت شناخت قرآن 4
- فصل 1 وحی، ارتباط با فراسوی جهان 7
- نیاز انسان به وحی 10
- خلوتگزینی و دوران آمادگی 12
- آغاز وحی 14
- معانی وحی 15
- اشاره 15
- 1- پیغام خداوند به فرشتگان: 16
- 2- هدایت تکوینی و الهام غریزی حیوانات: 16
- 3- الهام، در دل افکندن مطلبی: 17
- 4- سخن گفتن آفریدگار با بنده برگزیده خود: 17
- حالت پیامبر در گرفتن وحی 18
- شناسایی وحی 19
- پیامآور یا نابغه 20
- فرق وحی با الهام و تجلّی ضمیر ناخودآگاه 21
- فصل 2 نزول قرآن 27
- اسباب نزول، شأن نزول 33
- گستردگی معنی آیات 34
- فصل 3 قرائت قرآن و قاریان 36
- تعلیم قرآن 37
- اهمّیت خواندن و حفظ کردن قرآن 39
- تعریف قرائت 40
- اصحاب حافظ قرآن 41
- اشاره 42
- قرّاء سبعه 42
- سبب شهرت قرّاء سبعه 43
- قرّاء اربعة عشر 44
- قرّاء عشره 44
- عوامل اختلاف قرائتها 45
- تواتر قرآن و اختلاف قرائتها 47
- شرط قرائت صحیح متواتر 48
- ارزیابی قرائتهای هفتگانه 48
- قرائت حفص 49
- تلاوت قرآن و ثواب آن 50
- اشاره 51
- آداب قرائت قرآن 51
- 3- سکوت و استماع: 52
- 2- استعاذه: 52
- 1- طهارت: 52
- 4- تلاوت: 52
- 5- ترتیل: 53
- تجوید 53
- آداب باطنی قرائت قرآن 55
- فصل 4 کتابت قرآن 57
- خط رایج در حجاز 57
- ارزش قلم و نگارش 59
- اشاره 60
- 1- نوشتافزارها در کلام اللّه: 60
- نام نوشتافزارها 60
- 2- آنچه به جای کاغذ به کار میرفته: 62
- اهتمام به کتابت قرآن 62
- کاتبان قرآن 63
- گردآوری قرآن در زمان رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله 64
- مصحف حضرت علی علیه السّلام 65
- جمع قرآن در زمان ابو بکر 66
- مصحف امام یا قرآن عثمانی 69
- شیوه تدوین مصحف امام 70
- مدت نوشتن مصاحف و شماره آنها 71
- رسم المصحف 72
- نابود کردن سایر مصاحف 74
- سرگذشت مصاحف امام 75
- نشانهگذاری حروف و اصلاح رسم مصحف 77
- خلاصه مبحث کتابت قرآن مجید 80
- 1- نداشتن نسخه بدل 83
- فصل 5 اصالت قرآن کریم 83
- 2- همهخوانی قرآن و تواتر آن 84
- 3- تواتر قرآن از منظری نو 85
- 4- بر جا بودن اوصاف و امتیازات 87
- فصل 6 نامهای کلام اللّه 89
- اشاره 89
- قرآن 90
- کتاب 90
- فرقان 91
- ذکر 91
- تعریف قرآن 92
- معرّفی قرآن از زبان قرآن 92
- فصل 7 ترتیب و تنظیم قرآن مجید 95
- آیه تسمیه 97
- سوره 98
- اندازه سورهها 99
- حروف مقطّعه 101
- اسامی سورهها 103
- احزاب 104
- تأمّلی در اسامی سورهها 104
- سورههای عزائم 109
- فایده و حکمت تقسیم قرآن به سورهها 109
- اشاره 110
- سورههای مکّی و مدنی 110
- تفاوتهای کلّی سورههای مکّی و مدنی 111
- نسخ، ناسخ و منسوخ 112
- فصل 8 محکم و متشابه 114
- اشاره 116
- فایده آیات متشابه 116
- 1- نارسایی تعبیرات و الفاظ: 116
- 2- محدودیت اندیشه انسان 117
- 4- توجه دادن به مفسّر الهی 118
- 3- واداشتن مسلمین به تحقیق و بررسی 118
- توضیح 119
- تأویل 120
- اشاره 120
- 1- تأویل متشابه 120
- 3- مآل و سرانجام کار 121
- 2- تأویل به معنی تعبیر خواب 121
- ضرورت تأویل- تأویل ناروا 121
- شرایط تأویل 122
- راسخان در علم 122
- حدیث ثقلین 124
- لزوم تفسیر 126
- فصل 9 تفسیر و سیر آن در نگاهی گذرا 126
- دانشهای لازم برای مفسّر 127
- تفسیر بدون علم، تفسیر به رأی 128
- سیر تفسیر و تطوّر آن 129
- اشاره 130
- تفسیر نقلی- تفسیر تابعین 130
- 2- سعید بن مسیّب 131
- 3- مجاهد بن جبر 131
- 1- سعید بن جبیر 131
- 4- عکرمه مولا ابن عبّاس 132
- 5- ابو سعید حسن بصری 132
- تفسیر در سده سوم 133
- اشاره 133
- 1- جامع البیان فی تفسیر القرآن 134
- اسرائیلیّات 135
- 2- ترجمه تفسیر طبری 135
- 3- کشف الأسرار و عدّة الأبرار 136
- 4- روض الجنان و روح الجنان 138
- 5- مجمع البیان لعلوم القرآن 140
- تفسیر اجتهادی 140
- تفسیر در سده چهاردهم 142
- نگرش جدید در تفسیرنویسی 142
- 1- المنار، روش نو در تفسیر 143
- بازگشت به قرآن 143
- 2- المیزان فی تفسیر القرآن 145
- 3- تفسیر نمونه 147
- ترجمه قرآن 148
- 2- ترجمه آزاد 150
- 1- ترجمه تحت اللفظی 150
- 3- ترجمه معنایی 151
- فصل 10 معجزه سخن 153
- معجزه سخن 155
- آیه، بیّنه 157
- آیات تحدّی 158
- پیشینه تحدّی و معارضه 160
- آیا با قرآن معارضه شده؟ 161
- روش معارضه 161
- وجوه اعجاز قرآن 162
- اشاره 162
- 1- فصاحت کلمه و کلام 163
- 2- بلاغت برتر یا ابر رسانایی 165
- 3- هنرهای بدیعی، آرایههای ادبی 167
- امثال قرآن 169
- تصویر هنری در قرآن 171
- 4- معارف قرآن 174
- قسمهای قرآن 176
- 5- تشریع و قانونگذاری 178
- 6- قصههای قرآنی و خبرهای غیبی 180
- 7- نداشتن اختلاف و تناقض 182
- 8- اشارات علمی 183
- 9- اعجاز عددی در قرآن 185
- 10- آهنگ قرآن و جذبه آن 186
- نمایه 189
- آیات 190
- کسان، جایها 199
- فهرست موضوعی «1» 206
- کتابنامه 215
لَقَدْ کانَ فِی قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِی الْأَلْبابِ «1» «به راستی در سرگذشت آنان برای خردمندان عبرتی است.»
توجّه به معنی اصلی «عبرت» ارزش آموزشی و کاربردی قصههای پیامبران را روشنتر میکند: مصدر آن «العبر و العبور» است به معنی «از آب بگذشتن» «2»، بعد در امور معنوی به کار رفته: الإعتبار و العبرة «آن حالتی است که در آن از شناخت آنچه مشاهده میشود به آنچه دیده نمیشود برسیم» «3»، یعنی گذشتن از ظاهر حوادث و پی بردن به ژرفا و علّت روی دادن آن. چنان که معنی دیگر «العبر» کتاب به تفکر خواندن است. «4»
امّا معجزه بودن قصص از این جهت است که قرآن به عنوان بیننده و گواه حاضر در صحنه از این رویدادها گزارش میدهد و حوادث برجسته و پندآموز را به زمان حال آورده پیش چشم مینهد. جالبتر این که خود تصریح میکند هیچ یک از مخاطبان آنها را نمیدانستند، مثلا بعد از حادثه طوفان نوح و غرق شدن کافران و نجات اندک گرویدگان میفرماید: «این از خبرهای غیب است که آن را به تو وحی میکنیم. پیش از این نه تو آن را میدانستی و نه قوم تو. پس شکیبا باش که فرجام [نیک] از آن تقواپیشگان است. «5»»
ارزش و اهمّیت مطلب وقتی معلوم میشود که داستانهای قرآن را با آنچه در تورات و انجیل آمده مقایسه کنیم. مثلا هنگامی که داستان حضرت آدم و بیرون شدنش را از بهشت در تورات- در فصل سوم از سفر تکوین- بخوانیم میبینیم همراه با خرافات و کفر است، زیرا به خداوند نسبت کذب و خدعه میدهد و از اینگونه سخنان باطل و کفرآمیز را در فصل 18 و 19 زمان آمدن فرشتگان به حضور حضرت ابراهیم به مژده داشتن
__________________________________________________
(1) یوسف/ 111.
(2) این کاربرد نخستین کلمه است و مناسب با زندگی روستایی. ر ک: تاج المصادر، 1/ 22.
(3) المفردات: عبر.
(4) تاج المصادر، همان. یادآور میشود از 7 مورد که لفظ «عبرة» یا «اعتبروا» در آنها آمده 4 آیه در مورد حوادث تاریخی است و 3 آیه درباره آیات آفاقی.
(5) هود/ 49. تِلْکَ مِنْ أَنْباءِ الْغَیْبِ نُوحِیها إِلَیْکَ، ما کُنْتَ تَعْلَمُها أَنْتَ وَ لا قَوْمُکَ مِنْ قَبْلِ هذا. فَاصْبِرْ إِنَّ الْعاقِبَةَ لِلْمُتَّقِینَ. آشنایی با علوم قرآنی(رکنی)، ص: 182
فرزند نیز میبینیم. «1»
سرگذشت پیامبر پارسایی چون حضرت عیسی و مادرش در انجیل نیز خالی از خبط و خطا نیست، زیرا گذشته از نسبت الوهیّت به وی، «در همان صفحه اوّل انجیل نیز شجرة النّسب عیسی علیه السّلام ما را دچار اشکال میکند، زیرا در این باب متن انجیل متّی با متن انجیل لوقا آشکارا در تناقض است. «2»»
باری مقصود از اعجاز کلام اللّه تنها در اخبار از اخبار گذشته و امّتهای درگذشته که کسی خبر نداشته «3» نیست بلکه منظور این است که با وجود اشتراک در قصهها با تورات و انجیل، مزیّت قرآن در واقعبینی و حقیقتگویی آن است به صورتی که یقین میکنیم اطلاع بر آنها- بخصوص برای فردی امّی و درس ناخوانده- جز از راه وحی ممکن نیست و از این رو، یکی از ادلّه اعجاز قرآن میباشد.
علاوه بر قصههای پیش گفته، قرآن خبرهایی از تاریخ حیات پیامبر اکرم داده که تحقق یافته و اطلاع بر آنها فقط از طریق وحی امکان داشته، مانند بازگشت پیامبر از مدینه به مکه که قرآن به حضرت وعده داده «4» و پس از زمانی کوتاه واقع شده است.
از دیگر آیات که خبر از آینده داده و به حقیقت پیوسته، آیات نخستین سوره روم است که به اتفاق مفسّران درباره غلبه رومیان مسیحی بر اهل فارس است بعد از آن که شکست خورده بودند، و آن شکست موجب خشنودی مشرکان مکّه شده بود و مسلمین
__________________________________________________
(1) ر ک: البلاغی، محمّد جواد، «مقدمة تفسیر آلاء الرحمن» که در آغاز تفسیر القرآن الکریم، از شبّر، سیّد عبد اللّه آمده، ص 7. نمونههای دیگر از این قبیل اباطیل را که در سفر خروج فصل 3 و 32 نسبت به حضرت موسی و هارون نیز آمده در همان مأخذ میبینیم.
(2) ر ک: دکتر بوکای، عهدین، قرآن و علم، ترجمه حسن حبیبی، 13. نمونههای دیگر را نیز در این کتاب توان دید.
(3) مانند داستان اصحاب کهف و ذو القرنین که اهل کتاب از پیامبر پرسیدند، یا اصحاب اخدود (آتشافروزان در گودال که مؤمنان را در آن میسوزاندند) که در سوره بروج/ 4 ذکر شده. یا اصحاب الرّس که در ردیف عاد و ثمود دو بار در سوره فرقان/ 38، ق/ 12 نام برده شده.
(4) مقصود آیه 85 سوره قصص است: إِنَّ الَّذِی فَرَضَ عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لَرادُّکَ إِلی مَعادٍ «در حقیقت همان کسی که این قرآن را بر تو فرض کرد یقینا تو را به سوی وعدهگاه [زادگاهت] برمیگرداند.» بنابر آنچه در تفسیر و شأن نزول آیه آمده پیامبر علاقهمند بود به مکه- که زادگاه اوست و حرم خدا در آن است- بازگردد و وحی تحقق این خواسته را به وی داد و بعد عملی شد. ر ک: تفسیر نمونه 16/ 184 و دیگر تفسیرها.