آشنایی با علوم قرآنی صفحه 26

آن تأخیر کند و آیه تبلیغ «1» در سوره مائده صریح در این معنی است. نتیجه آن که وحی با الهام، مکاشفه، جلوه‌گری ضمیر ناخودآگاه و اندیشه نابغه‌ای آگاه فرق ذاتی دارد و در ماهیّت متفاوت است و از دو مقوله جداگانه می‌باشد حافظ- که از شاگردان مکتب بلاغت قرآن است- تبعیّت نبیّ اکرم صلّی اللّه علیه و آله را در برابر وحی الهی و بازگو کردن آن را بی‌کم و کاست، این چنین به تصویر کشیده:

در پس آینه طوطی صفتم «2» داشته‌اند آنچه استاد ازل گفت بگو می‌گویم «3» __________________________________________________

روزی بزرگ می‌ترسم.»

(1) یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ. وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ. وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ. إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرِینَ مائده/ 67 «ای پیامبر! آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده ابلاغ کن و اگر نکنی پیامش را نرسانده‌ای و خدا تو را از [گزند] مردم نگاه می‌دارد. آری خدا گروه کافران را هدایت نمی‌کند.»
(2) طوطی صفت: ترکیب تشبیهی است، یعنی آن که صفت طوطی را دارد. صفت بارز طوطی بازگو کردن و تکرار کلماتی است که به او آموخته‌اند.
(3) حافظ شیرازی، دیوان خواجه شمس الدّین محمّد، ص 262، غزل 380.