آشنایی با علوم قرآنی صفحه 94

قرآن مجید «1» همان ریسمان خداست که در آویختن به آن مایه وحدت و اخوّت، و زاینده قدرت و زداینده کینه و عداوت است. «2»

قرآن سراسر حکمت «3» سخنی است حق «4» از پیشگاه حق تعالی، که پذیرفتگان پیامش را تولدی دوباره و حیاتی تازه می‌بخشد، «5» زیرا روحی است که به امر پروردگار فرود آمده، «6» و مؤمنان نیکوکار خوش‌رفتار را به حیاتی طیّب و خوش، «7» نیکو فرجام و سعادتمندانه «8» نایل می‌گرداند. «9»

__________________________________________________
(1) ق. وَ الْقُرْآنِ الْمَجِیدِ ق/ 1، بروج/ 21.
(2) وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا. وَ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنْتُمْ أَعْداءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْواناً آل عمران/ 103.
(3) وَ الْقُرْآنِ الْحَکِیمِ یس/ 2. راغب در شمارش معانی «حکیم» می‌نویسد و اذا وصف به القرآن فلتضمنه الحکمة. تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ الْحَکِیمِ یونس/ 108.
(4) قُلْ یا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَکُمُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکُمْ ... یونس/ 108.
(5) اسْتَجِیبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاکُمْ لِما یُحْیِیکُمْ انفال/ 24.
(6) وَ کَذلِکَ أَوْحَیْنا إِلَیْکَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا شوری/ 52. از قرآن به روح تعبیر شده چون حیات‌بخش دلهاست و نیز حیات اخروی را- که زندگی حقیقی و همیشگی است- تأمین می‌کند.
(7) مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکَرٍ أَوْ أُنْثی وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیاةً طَیِّبَةً نحل/ 97. راغب در معنی اصلی «طیّب» می‌نویسد: «ما تستلذّه الحواس و ما تستلذّه النفس»: آنچه حواس و نفس از آن لذت برد، لذتی جسمانی و روحانی. چنان که در آیه تصریح شده در این پاداش تفاوتی بین مرد و زن نیست.
(8) تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ الْحَکِیمِ* هُدیً وَ رَحْمَةً لِلْمُحْسِنِینَ ... أُولئِکَ عَلی هُدیً مِنْ رَبِّهِمْ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ لقمان/ 2- 5.
(9) یادآور می‌شود «معرّفی قرآن از زبان قرآن» در دیگر کتابهای علوم قرآنی نیامده و اضافه از برنامه درسی است. مقصود نویسنده تعریف و توصیف جامع قرآن از زبان خداوند قرآن است به نثر پارسی (برگرفته و تکمیل شده از: نامه هدایت، 115- 117).