- مقدمه 1
- پیشگفتار 4
- مناظرات امام رضا (علیه السلام) 8
- اشاره 8
- مناظره با جاثلیق (بزرگ مسیحیان) 10
- مناظره با راس الجالوت (بزرگ یهودیان) 15
- مناظره با هربذ (بزرگ زرتشتیان) 19
- مناظره با عمران صابی 20
- مناظره با سلیمان مروزی (متکلم معروف خراسان) 27
- مناظره با علی بن محمد بن الجهم درباره عصمت انبیا 29
- مناظره با پیروان مکاتب مختلف در بصره 35
- الف) نهضت ترجمه 37
- تأملی در محتوای مناظرات 37
- اشاره 37
- ب) ورود مکاتب فکری 38
- ج) عدم توانایی پاسخگویی دانشمندان 39
- ب) خلقت عالم 41
- اشاره 41
- الف) اثبات کائن اول 41
- توحید 41
- ج) مسأله «بداء» 42
- الف) اثبات نبوت خاتم انبیاء 45
- نبوت 45
- ب) معرفی درست حضرت عیسی 46
- ج) اثبات تحریف انجیل 47
- د) اثبات سایر انبیاء 48
- و) عصمت انبیاء 49
- ه) محوریت اثبات نبوت حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) 49
- امامت 51
- 1 تخریب شخصیت علمی امام (پایین آوردن مقام علمی امام) 53
- هدف مأمون از ترتیب دادن مناظرات 53
- اشاره 55
- 2 اهداف دیگر 55
- ب) سرگرم کردن مردم 56
- اشاره 56
- الف) انحصار مقام والای امام در بعد علمی 56
- ویژگی های مناظرات امام 56
- ج)معرفی شدن به عنوان زمامدار عالم 56
- 1.مناظره بر اساس مشترکات قابل قبول 57
- 2. احترام برای مناظره کنندگان 57
- 3 دعوت از مخالفان برای گفتگو 58
- 4 آشنایی کامل به علوم گوناگون 59
- اشاره 60
- برکات مناظرات امام 60
- 2 نشر علوم و معارف اهل بیت (علیهم السلام) 61
- 3 آشکار شدن مقام والای اهل بیت(علیهم السلام) 61
- 1 نشان دادن روح آزادمنشی اسلام 61
- درس هایی که از مناظرات امام باید گرفت 62
- 4 هدایت منحرفان 62
- 5 افشای خطوط انحرافی 62
مقام والای اهل بیت (علیهم السلام) و سرّ وجود امامت و خلافت برحق پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در این دودمان آشکار گشت، مخصوصاً ایرانیان که از دور مطالبی را شنیده، و نادیده عاشق شده بودند، از نزدیک دیدند و پیمان مودت و ارادت خویش را سخت تر ساختند و این امر ضربات سنگین تری بر پایه های حکومت عباسیان وارد ساخت.
4 هدایت منحرفان
امام (علیه السلام) در این جلسات از میان مخالفان سرسخت اسلام دوستانی وفادار و علاقه مند ساخت تا از حریم مقدس اسلام در برابر هجوم افکار ضد اسلامی دفاع کنند. یک نمونه از این افراد، عمران صابی بود که پیشتر داستان مسلمان شدنش به دست امام ذکر شد.
5 افشای خطوط انحرافی
امام (علیه السلام) رسالت بزرگ خویش را با استفاده از آن مجلس که در نوع خودش بی نظیر بود و اخبارش در سراسر کشور اسلامی پخش می شد، برای کور کردن خطوط انحرافی ضداسلام که همراه با نقل علوم و دانش های بیگانگان به محیط اسلام راه یافته بود، انجام داد.