قلب، عقل، علم و کلام از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 53

1- الميــــــزان ج 37، ص 80 .

هدايت و تعليمات انسان‌هاي اوليه (97)

آيه‌اي است، در قـرآن كـه حال بشر را در بهره‌برداري از حواس نشان مي‌دهد و مي‌رساند كه انسـان خـواص چيـزهـا را به وسيله حس به دست مي‌آورد و سپس باتفكّر در آن‌ها به اغراض و مقـاصد حياتي خود مي‌رسد.

نسبت دادن برانگيختن زاغ براي نشان دادن چگونگي دفن به خداوند در حقيقت نسبت دادن آموختن چگونگي دفن به خداوند است. زاغ گرچه نداند، كه خدا او را فرستاده و هم‌چنين پسر آدم گرچه نداند كه مدبّري هست كه كار و فكر و تعلم او به دست آن مدبر است، ولي در حقيقت خداست كه انسان را آفريده و او را به طرف كمال دانــش بــراي اهـــداف زنــدگيـش سـوق داده اســت. (1)

1- الميــــــزان ج 10، ص 162 .

(98) قلب، عقل، علم و كلام

بي‌كــرانـي علـم و سهــم قليـل انسان

«...وَ مـــا اُوتيتُـــمْ مِـــنَ الْعِلْـــــمِ اِلاّ قَليــــلاً،»

«...و از علم جز اندكي داده نشده‌ايد.» (85 / اسراء)

ايـن آيـه دلالـت دارد بـر ايـن كـه در عـالـم علمـي اسـت، بـي‌كـران كـه از آن دريـا جــز قطــره‌اي بــه آدميـــان نـداده‌انــد.