قلب، عقل، علم و کلام از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 76

«...و برگزيديمشان و به سوي صراط مستقيم هدايتشان كرديم، اين است هدايت خدا كه هر كه را بخواهد، از بندگان خود بدان هدايت مي‌فرمايد و اگر شرك

1- الميــــزان ج 21، ص 261 .

(138) قلب، عقل، علم و كلام

بــورزنــد اعمــالشــان كـه مي‌كـردنـد بي‌ثمـر مي‌شــود!» (87 و 88 / انعـــام)

آيـــه فـــوق دلالـــت مي‌كنــد بــر ايــن كــه «شـــرك» بــراي انبيــاء، با اين كه خــداونــد بــرگــزيــده و هدايتشان كـرده، امكان‌پذير است و اجتناب و هدايت الهي مجبور به ايمانشان نكرده است.

معصومين به اراده و اختيار خودشان از معصيت منصرف مي‌شوند و اگر انصرافشان را به عصمتشان نسبت دهيم، مانند: انصراف غيرمعصومين است، كه بــه تــوفيـق خدايي نسبت مي‌دهيم.

هم‌چنان كه با آن آيات و تصريح اخباري كه مي‌گويند، انصراف معصومين از معصيت به خاطر تسديد روح‌القدس است نيز منافات ندارد. چون اين نسبت عينا مانند نسبت تسديد مؤمن است به روح ايمان و نسبت‌ها با اختيار مؤمن و كافر منافات ندارد، آن نسبت هم با اختيــار معصــوميــن منــافــات نــدارد و عمــل را از ايــن كــه

انصراف اختياري معصومين از خلاف (139)

عملــي است صــادره از فــاعلــي با اراده و اختيار خارج نمي‌سازد. (دقت فرمائيد) .(1)

مُخلَصين و علم خاص آن‌ها