قلب، عقل، علم و کلام از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 79

با آن منطبــق مي‌شود، خلاصه آن اســم حقيقتي است كه اسـم لفظي اسم آن اسم است.

در الفاظ آيه شريفه هيچ خبري از اين اسمي كه مفسرين گفته‌اند نيامده، تنها و تنها چيزي كه آيه در اين باره فرموده اين است، كه شخص نام‌برده كه تخت ملكه سبأ را حاضر كرد علمي از كتاب داشته و گفته است: «من آن را برايت مي‌آورم،» غير از اين دو كلمه درباره او چيزي نيامده است. البته اين در جاي خود معلوم و مسلم است، كه كار در حقيقت كار خدا بوده، پس معلوم مي‌شود كه آن شخص علم و ارتباطي با خدا داشته، كه هر وقت از پروردگارش چيزي مي‌خواسته و حاجتش به درگاه او مي‌برده، خدا از اجابتــش تخلّف نمي‌كرده و يا بگو هر وقت چيزي را مي‌خواسته خدا هم آن را مي‌خواسته است.

از آن‌چه گذشت اين نيز روشن شد كه علم نام‌برده از سنخ علوم فكري و اكتساب و

(144) قلب، عقل، علم و كلام

تعلــم بـردار بـاشــد، نبــــوده اســت. (1)

حكمت، دانشي كه خداوند عطا مي‌كند!

«يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشاءُ وَ مَــنْ يُــؤْتَ الْحِكْمَــةَ فَقَـدْ اوُتِـيَ خَيْـرا كَثيـرا...،»

«حكمــت را بــه هـر كــه خــواهـد مي‌دهــد و هــر كــه حكمــت يــافـت خيري فراوان يافت و به جــز خـردمنـدان كسي انــدرز نگيــرد.» (269 / بقره)

1- الميــزان ج 30، ص 285 .

حكمت، دانشي كه خداوند عطا مي‌كند (145)